Pengamat Politik dari Universitas Al-Azhar, Ujang
วันนี้ (21 ต.ค.2567) พล.ต.ต.จรูญเกียรติ ปานแก้ว รองผู้บัญชาการตำรวจสอบสวนกลาง (รอง ผบช.ก.) เปิดเผยความคืบหน้าชุดทำงานตรวจสอบคลิปเสียง ว่า ขณะนี้เจ้าหน้าที่กำลังดำเนินการตรวจสอบ โดยคลิปเสียงที่พบนั้นมี
ไทยพีบีเอสออนไลน์สอบถามจากอดีตกัปตันที่เคยประจำการเครื่องบินแบบ Boeing 777-300ER ซึ่งเป็นเครื่องรุ่นเดียวกับเครื่องลำเกิดเหตุ ถึงผลสอบ "ขั้นต้น" ของเที่ยวบิน SQ321 ข้อมูลจากกล่องดำพบ เครื่องบินบินเข้า
ไทยพีบีเอสออนไลน์สอบถามจากอดีตกัปตันที่เคยประจำการเครื่องบินแบบ Boeing 777-300ER ซึ่งเป็นเครื่องรุ่นเดียวกับเครื่องลำเกิดเหตุ ถึงผลสอบ "ขั้นต้น" ของเที่ยวบิน SQ321 ข้อมูลจากกล่องดำพบ เครื่องบินบินเข้าเขตสภาพอากาศแปรปรวน มีการสั่นสะเทือนเพียงเล็กน้อย แต่เมื่อเครื่องบินสูญเสียระดับความสูงตามที่ตั้งไว้ในระบบ เครื่องบินจึงพยายามปรับตัวเองให้เข้าสู่ระดับความสูงเดิมตามที่ถูกตั้งไว้จากระบบ Autopilot เมื่อวันที่ 29 พ.ค.2567 สำนักงานสืบสวนความปลอดภัยด้านการขนส่งของประเทศสิงค์โปร์ (TSIB - Transport Safety Investigation Bureau Prelimดู บอล ผลinary) เปิดเผยผลการสอบสวนขั้นต้นด้านนิรภัยการบินกรณี SQ321 โดยคณะสอบสวนฯ ซึ่งประกอบด้วย TSIB, NTSB, FAA และ Boeing ได้ทำการดึงข้อมูลจากกล่องดำของเครื่องบินและลำดับเหตุการณ์ได้ ดังนี้ 1. SQ321 บินออกจากลอนดอน ในวันที่ 20 พ.ค.2567 หลังจากบินมาถึงจุดที่เกิดเหตุบริเวณประเทศเมียนมาในช่วงเวลา 14:49:21 น. (ตามเวลาในประเทศไทย) ขณะที่เครื่องบิน บินอยู่ที่ระดับความสูง 37,000 ฟุต และเป็นไปได้ว่าเครื่องบินได้บินผ่านบริเวณที่เป็นกลุ่มเมฆที่กำลังก่อตัว โดยเหตุการณ์ Turbulence เกิดอยู่ในช่วงเวลา 19 วินาที ที่บินผ่านบริเวณดังกล่าว ช่วงแรกมีแรงสั่นสะเทือนในระดับไม่แรง ข้อมูลมีการบันทึกไว้ว่า เครื่องบินไม่สามารถรักษาระดับความสูงและความเร็วให้คงที่ได้ เริ่มแกว่งตัวขึ้นไปที่ความสูง 37,362 ฟุต และกลับมาที่ 37,000 ฟุต ในช่วงนี้เป็นช่วงเวลาที่นักบินให้สัญญาณรัดเข็มขัดที่นั่ง 2. จนมาถึงเวลา 14:49:41 น. เกิดการสั่นสะเทือนที่รุนแรงระดับจาก - 1.5G สู่ + 1.5G ภายใน 4 วินาที ในช่วงนี้เป็นไปได้ที่ภายในห้องโดยสารจะมีผู้ที่ลอยตัวและหล่นลงมาจากการสั่นสะเทือน แต่การสั่นสะเทือนมาถึงจุดสูงสุดซึ่งเป็นไปได้ว่าการบาดเจ็บของลูกเรือและผู้โดยสารจะเกิดในช่วงต่อมาที่มีการสั่นสะเทือนอยู่ประมาณ 4.6 วินาที ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของความสูง 178 ฟุต (เปลี่ยนจาก 37,362 ฟุต เป็น 37,184 ฟุต) 3. หลังจากนั้นนักบินได้ทำการบินแบบไม่ใช้ Autopilot ประมาณ 21 วินาที ต่อมาเมื่อได้รับรายงานจากทางลูกเรือว่ามีผู้ที่ได้รับบาดเจ็บ นักบินจึงขอเปลี่ยนเส้นทางบินโดยได้ขอลงฉุกเฉินที่ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ 4. หลังจากประสบเหตุการณ์ Turbulence แล้วประมาณ 17 นาที นักบินจึงได้ขอทำการลดระดับความสูงจาก 37,000 ฟุตลงมาบินที่ 31,000 ฟุตและทำการลงสนามที่ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ ในเวลา 15:45:12 น. 5. ทั้งนี้ทางหน่วยงานที่เกี่ยวข้องยังคงต้องทำการสืบสวนในเชิงลึกอีกหลายขั้นตอนต่อไป เพื่อวิเคราะห์สาเหตุที่แท้จริง รายงานดังกล่าวเป็นเพียงข้อมูลจากกล่องดำที่บันทึกเอาไว้เท่านั้น ที่มา : กระทรวงคมนาคมสิงคโปร์ อ่านข่าวเพิ่ม : เปิดใจทีมปิดทองหลังเครื่อง ปฏิบัติการรับมือเหตุฉุกเฉิน SQ321 ผู้โดยสารโปรดทราบ! กรุณารัด "เข็มขัดที่นั่ง" ทุกครั้งเมื่อโดยสารเครื่องบิน เรารู้อะไรบ้างจากการ "ตกหลุมอากาศ" ของ SQ321
เมื่อวันที่ 12 ก.ย.2565 สโมสรนิสิตรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ออกหนังสือด่วนที่สุดถึง รศ.ดร.ปกรณ
วันนี้ (14 มี.ค.2568) น.ส.จิราพร สินธุไพร รัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี กล่าวภายหลังการเข้าหารือกับ
วันนี้ (18 ม.ค.2565) ผู้สื่อข่าวไทยพีบีเอสออนไลน์ ติดตามเจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติเขาแหลม อุทยานแห่งช
ไทยพีบีเอสออนไลน์สอบถามจากอดีตกัปตันที่เคยประจำการเครื่องบินแบบ Boeing 777-300ER ซึ่งเป็นเครื่องรุ่นเดียวกับเครื่องลำเกิดเหตุ ถึงผลสอบ "ขั้นต้น" ของเที่ยวบิน SQ321 ข้อมูลจากกล่องดำพบ เครื่องบินบินเข้าเขตสภาพอากาศแปรปรวน มีการสั่นสะเทือนเพียงเล็กน้อย แต่เมื่อเครื่องบินสูญเสียระดับความสูงตามที่ตั้งไว้ในระบบ เครื่องบินจึงพยายามปรับตัวเองให้เข้าสู่ระดับความสูงเดิมตามที่ถูกตั้งไว้จากระบบ Autopilot เมื่อวันที่ 29 พ.ค.2567 สำนักงานสืบสวนความปลอดภัยด้านการขนส่งของประเทศสิงค์โปร์ (TSIB - Transport Safety Investigation Bureau Prelimดู บอล ผลinary) เปิดเผยผลการสอบสวนขั้นต้นด้านนิรภัยการบินกรณี SQ321 โดยคณะสอบสวนฯ ซึ่งประกอบด้วย TSIB, NTSB, FAA และ Boeing ได้ทำการดึงข้อมูลจากกล่องดำของเครื่องบินและลำดับเหตุการณ์ได้ ดังนี้ 1. SQ321 บินออกจากลอนดอน ในวันที่ 20 พ.ค.2567 หลังจากบินมาถึงจุดที่เกิดเหตุบริเวณประเทศเมียนมาในช่วงเวลา 14:49:21 น. (ตามเวลาในประเทศไทย) ขณะที่เครื่องบิน บินอยู่ที่ระดับความสูง 37,000 ฟุต และเป็นไปได้ว่าเครื่องบินได้บินผ่านบริเวณที่เป็นกลุ่มเมฆที่กำลังก่อตัว โดยเหตุการณ์ Turbulence เกิดอยู่ในช่วงเวลา 19 วินาที ที่บินผ่านบริเวณดังกล่าว ช่วงแรกมีแรงสั่นสะเทือนในระดับไม่แรง ข้อมูลมีการบันทึกไว้ว่า เครื่องบินไม่สามารถรักษาระดับความสูงและความเร็วให้คงที่ได้ เริ่มแกว่งตัวขึ้นไปที่ความสูง 37,362 ฟุต และกลับมาที่ 37,000 ฟุต ในช่วงนี้เป็นช่วงเวลาที่นักบินให้สัญญาณรัดเข็มขัดที่นั่ง 2. จนมาถึงเวลา 14:49:41 น. เกิดการสั่นสะเทือนที่รุนแรงระดับจาก - 1.5G สู่ + 1.5G ภายใน 4 วินาที ในช่วงนี้เป็นไปได้ที่ภายในห้องโดยสารจะมีผู้ที่ลอยตัวและหล่นลงมาจากการสั่นสะเทือน แต่การสั่นสะเทือนมาถึงจุดสูงสุดซึ่งเป็นไปได้ว่าการบาดเจ็บของลูกเรือและผู้โดยสารจะเกิดในช่วงต่อมาที่มีการสั่นสะเทือนอยู่ประมาณ 4.6 วินาที ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของความสูง 178 ฟุต (เปลี่ยนจาก 37,362 ฟุต เป็น 37,184 ฟุต) 3. หลังจากนั้นนักบินได้ทำการบินแบบไม่ใช้ Autopilot ประมาณ 21 วินาที ต่อมาเมื่อได้รับรายงานจากทางลูกเรือว่ามีผู้ที่ได้รับบาดเจ็บ นักบินจึงขอเปลี่ยนเส้นทางบินโดยได้ขอลงฉุกเฉินที่ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ 4. หลังจากประสบเหตุการณ์ Turbulence แล้วประมาณ 17 นาที นักบินจึงได้ขอทำการลดระดับความสูงจาก 37,000 ฟุตลงมาบินที่ 31,000 ฟุตและทำการลงสนามที่ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ ในเวลา 15:45:12 น. 5. ทั้งนี้ทางหน่วยงานที่เกี่ยวข้องยังคงต้องทำการสืบสวนในเชิงลึกอีกหลายขั้นตอนต่อไป เพื่อวิเคราะห์สาเหตุที่แท้จริง รายงานดังกล่าวเป็นเพียงข้อมูลจากกล่องดำที่บันทึกเอาไว้เท่านั้น ที่มา : กระทรวงคมนาคมสิงคโปร์ อ่านข่าวเพิ่ม : เปิดใจทีมปิดทองหลังเครื่อง ปฏิบัติการรับมือเหตุฉุกเฉิน SQ321 ผู้โดยสารโปรดทราบ! กรุณารัด "เข็มขัดที่นั่ง" ทุกครั้งเมื่อโดยสารเครื่องบิน เรารู้อะไรบ้างจากการ "ตกหลุมอากาศ" ของ SQ321
วันนี้ (15 พ.ย.2566) กรมอุตุนิยมวิทยา พยากรณ์อากาศ 24 ชั่วโมงข้างหน้า บริเวณความกดอากาศสูงหรือมวลอาก