วันนี้ (14 มิ.ย.2566) นายวีระ สมความคิด ประธานเครือข่ายประชาชนต้านคอร์รัปชัน ยื่นหนังสือทวงถามความคื
วันนี้ (14 เม.ย.2568) นายวีริศ อัมระปาล ผู้ว่าการรถไฟแห่งประเทศไทย (รฟท.) เผยภาพรวมการเดินทางของวันนี้ (14 เม.ย.) ที่สถานีกลางกรุงเทพอภิวัฒน์ และสถานีกรุงเทพ (หัวลำโพง) ว่า ประชาชนที่เดินทางกลับภูมิลำ
ดูเหมือนจะเป็นปัญหาที่เผชิญมานาน พยายามแก้มาทุกยุค ทุกสมัย แต่ก็ยังไม่แก้ไม่ได้ มันมีปัจจัยอะไรทีเป็นอุปสรรคอยู่บ้าง หลัก ๆ ก็คือการกระทำผิดซ้ำ ปล่อยออกมากก็จริงแต่ที่กลับเข้าไปทั้งหน้าใหม่ หน้าเก่า จำนวนพอ ๆ กับที่ปล่อยออกทุกปี ขณะเดียวกันผู้คุมเองก็น้อย ก็ทำให้เกิดปัญหาซ้ำซ้อนเข้าไปอีก ประเทศไทยมีผู้ต้องราชทัณฑ์มากเป็นอันดับที่ 6 ของโลก และอยู่ในอันดับที่ 3 ของเอเชีย และไทยประสบปัญหาผู้ต้องขังล้นเรือนจำมากที่สุด แม้จะมีการฝึกทักษะอาชีพ พัฒนาศักยภาพทางความคิดผิด-ถูก แต่ก็ยังมีคนจำนวนมากที่กระทำผิดซ้ำวนกลับเข้าไปในเรือนจำ ขณะเดียวกันก็ต้องเผชิญกับสถานการณ์ขาดแคลนเจ้าหน้าที่ ซึ่งนี่เป็นปัจจัยที่ ส่งผลกระทบต่อความมั่นคงปลอดภัยในสถานที่ควบคุม ความหนาแน่นของจำนวนผู้ต้องราชทัณฑ์ มีเกณฑ์คำนวณจากพื้นที่นอน ตามมาตรฐานสากล คือ 1 คน ต่อ 2.25 ตารางเมตร ความพยายามแก้ไขมีมาอย่างยาวนาน แต่เพราะมีหลายปัจจัยจึงทำให้แก้ลำบากทั้งพื้นที่จำกัด ผู้กระทำผิดเพิ่มขึ้นไปจนถึงคนที่กระทำผิดซ้ำ ล้วนแต่เป็นปัจจัยสำคัญ และสวนทางกับอัตรากำลังผู้คุม อดีตผู้ต้องขังที่เคยมีชีวิตวนเวียน เข้า ออก เรือนจำมาแทบนับครั้งไม่ถ้วน และแม้จะบอกลาโลกหลังกำแพงมานานกว่า 12 ปีแล้ว แต่ก็ไม่วาย มีภารกิจให้ได้กลับเข้าไปสัมผัสบรรยากาศข้างในอยู่เป็นประจำ คน ๆ นี้ มีชื่อเรียกคุ้นหูกันว่า "หรั่ง พระนคร"เขาสะท้อนประเด็นผู้คุมขาดแคลนว่า มีมานานมากแล้ว สาเหตุหนึ่งเพราะ นี่ไม่ใช่อาชีพในฝันของคนส่วนใหญ่ เพราะทุก ๆ วันที่เข้าไปทำงาน ก็เสมือนกับการถูกจองจำไปด้วย หรั่ง พระนคร สะท้อนถึงระบบบ้าน หรือ แก๊ง ในเรือนจำด้วยว่า แม้ภาพจำของผู้คนจะมองว่า การรวมกลุ่มแก๊ง ก็เพื่อแสดงศักดาต่อกัน แต่ความจริงแล้วก็อยู่ที่หัวหน้าแก๊ง หรือ "พ่อบ้าน" ด้วย เขาอธิบายอีกมุมมองของเรื่องระบบบ้านว่า มันก็คือ การรวมกลุ่มของคนที่มาเกมแบล็คแจ็คคาสิโนออสเตรเลียจากแห่งหนตำบลเดียวกัน เหมือนคนปกติทั่วไปที่ต้องมีเพื่อน มีพรรคพวก และอีกมุมหนึ่ง ก็คือ ระบบบ้าน ช่วยบรรเทาปัญหาการขาดแคลนเจ้าหน้าที่ได้อีกด้วย ไม่ใช่ว่า ผู้ต้องขังไม่เกรงกลัวเจ้าหน้าที่ เพียงแต่เกรงกลัวผู้ต้องขังด้วยกันมากกว่า สาเหตุก็เพราะว่าพวกเขาต้องอยู่ต้องกินร่วมกันตลอด 24 ชั่วโมง แต่ปัญหา "ผู้ต้องขังล้นคุก-ผู้คุมขาดแคลน" ก็คงไม่อาจใช้ระบบ "น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า" แบบนี้ไปได้โดยตลอด ราชทัณฑ์จำเป็นที่จะต้องพัฒนาแก้ไขทั้งระบบและต้องทำอย่างจริงจัง โดยหน่วยงานอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง ก็ต้องร่วมมือกับราชทัณฑ์อย่างต่อเนื่องด้วย เพื่อให้ปัญหานี้เบาบางและแก้ได้อย่างยั่งยืน ถามว่ายากไหม ยากแน่นอน เพราะถ้าง่ายคงแก้ได้ไปนานแล้ว แต่ยังไงก็เชื่อว่าไม่ได้ไร้หนทางไปเสียทีเดียว นโยบายการแก้ปัญหาที่มีขึ้นในแต่ละยุคของผู้บริหาร บอกได้ว่า รู้ปัญหากันดีอยู่แล้ว แต่อาจจะต้องเพิ่มการสานต่อให้เกิดความต่อเนื่องกัน ซึ่งก็รวมถึงหน่วยงานอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องด้วย อ่านข่าวอื่น : "ณัฐพงษ์" โต้กลับเวที พท. หวังปักธงส้มนายก อบจ.อุดรธานี ตร.เรียก "ทนายรณณรงค์" ให้ปากคำขยายผลคดี "ทนายษิทรา"
ดูเหมือนจะเป็นปัญหาที่เผชิญมานาน พยายามแก้มาทุกยุค ทุกสมัย แต่ก็ยังไม่แก้ไม่ได้ มันมีปัจจัยอะไรทีเป็นอุปสรรคอยู่บ้าง หลัก ๆ ก็คือการกระทำผิดซ้ำ ปล่อยออกมากก็จริงแต่ที่กลับเข้าไปทั้งหน้าใหม่ หน้าเก่า จ
