แอ ปรับ ส ปิ น ฟรี coin master

หลายปีที่ผ่านมา อยุธยาต้องเผชิญกับปัญหาน้ำท่วมบ่อยครั้ง โดยเฉพาะในช่วงฤดูฝน น้ำที่ท่วมอยุธยามีสาเหตุหลายปัจจัยที่ซับซ้อน ทั้งปัจจัยธรรมชาติ เช่น สภาพภูมิศาสตร์และการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ และปัจจัยท

จากมาตรการป้องกันการแพร่ระบาดของไวรัส COVID-19 ทำให้มีคำสั่งล็อกดาวน์และห้ามเคลื่อนย้ายแรงงานและออกจ

หลายปีที่ผ่านมา อยุธยาต้องเผชิญกับปัญหาน้ำท่วมบ่อยครั้ง โดยเฉพาะในช่วงฤดูฝน น้ำที่ท่วมอยุธยามีสาเหตุหลายปัจจัยที่ซับซ้อน ทั้งปัจจัยธรรมชาติ เช่น สภาพภูมิศาสตร์และการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ และปัจจัยที่เกิดจากมนุษย์ เช่น การใช้ที่ดิน การพัฒนาที่ไม่เหมาะสม และการจัดการน้ำที่ไม่เพียงพอ อยุธยาตั้งอยู่ในพื้นที่ลุ่มต่ำของภาคกลางตอนล่างประเทศไทย ล้อมรอบด้วยลำน้ำใหญ่ 3 สาย ได้แก่ แม่น้ำเจ้าพระยา แม่น้ำป่าสัก และ แม่น้ำลพบุรี ทำให้พื้นที่เมืองเก่ามรดกโลกนี้เป็น "แอ่ง" การเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศทำให้ฝนตกหนักบ่อยครั้งขึ้นและรุนแรงมากขึ้น ปริมาณน้ำที่ไหลลงสู่แม่น้ำเจ้าพระยาและแม่น้ำสาขาอื่น ๆ เพิ่มขึ้นอย่างมากในระยะเวลาสั้น ๆ เมื่อฝนตกหนักน้ำในแม่น้ำไม่สามารถระบายได้ทัน ทำให้เกิดการล้นตลิ่งและท่วมเข้าสู่พื้นที่ต่าง ๆ ของอยุธยา การขยายตัวของเมือง การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน และการเพิ่มขึ้นของประชากร ทำให้ความต้องการที่ดินเพิ่มขึ้น พื้นที่ที่เคยเป็นแหล่งรับน้ำธรรมชาติ เช่น ทุ่งนา บึง และ ป่าชุ่มน้ำ ถูกทำลายหรือถูกเปลี่ยนไปใช้งานเป็นที่อยู่อาศัยหรือพื้นที่พาณิชย์ ทำให้พื้นที่ระบายน้ำธรรมชาติลดลง เมื่อฝนตกหนัก น้ำก็ไม่สามารถซึมลงดินได้อย่างรวดเร็ว ทำให้เกิดน้ำท่วมบ่อยครั้ง การก่อสร้าง เขื่อน ฝาย หรือการเปลี่ยนแปลงเส้นทางน้ำธรรมชาติ ก็ส่งผลกระทบต่อการไหลของน้ำในแม่น้ำเจ้าพระยาและแม่น้ำสาขาอื่น ๆ ทำให้เกิดการสะสมของน้ำในบางพื้นที่และขาดน้ำในบางพื้นที่ เมื่อการระบายน้ำไม่เป็นไปตามธรรมชาติก็ย่อมเพิ่มโอกาสการเกิดน้ำท่วม และเมื่อเส้นทางน้ำเปลี่ยน การสะสมตะกอนดินในแม่น้ำที่ไม่เป็นไปตามธรรมชาติก็ตามมา ตะกอนเหล่านี้จะลดความสามารถในการระบายน้ำของแม่น้ำ รวมถึงการก่อสร้างสะพาน ถนน หรืออาคารที่ไม่ได้คำนึงถึงทางน้ำธรรมชาติ ทำให้เกิดการปิดกั้นหรือชะลอการไหลของน้ำอีกได้ รวมถึงการจัดการน้ำในประเทศไทยที่บางครั้งยังไม่สามารถรองรับปริมาณน้ำที่มีมากในช่วงฤดูฝนได้อย่างมีประสิทธิภาพ เช่น การปล่อยน้ำจากเขื่อนหรือการจัดการน้ำในลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยา หากปล่อยน้ำจากเขื่อนมากเกินไปในระยะเวลาสั้น ๆ เพื่อป้องกันเขื่อนแตก แต่จะทำให้น้ำไหลลงสู่พื้นที่ตอนล่างอย่างรวดเร็ว น้ำก็ท่วมอยุธยาได้ง่ายอีก บางครั้งการบริหารจัดการน้ำท่วมของภาครัฐยังไม่สามารถตอบสนองต่อสถานการณ์ได้ทันท่วงที เช่น การแจ้งเตือนประชาชนล่าช้า การระบายน้ำไม่เป็นไปตามแผน หรือการจัดการพื้นที่รับน้ำที่ไม่เพียงพอ การกำหนดและการจัดการทุ่งรับน้ำในอยุธยามีความสำคัญอย่างยิ่งในการป้องกันและบรรเทาความเสียหายจากน้ำท่วม ทุ่งรับน้ำเหล่านี้ทำหน้าที่เป็น "พื้นที่กันชน" ที่ช่วยกักเก็บน้ำและชะลอการไหลของน้ำ ทำให้ลดความรุนแรงของน้ำท่วมที่อาจเกิดขึ้นในพื้นที่เมืองและชุมชนที่อยู่ในพื้นที่ต่ำ 1.ทุ่งบางกุ่ม ทุ่งบางกุ่มมีพื้นที่ประมาณ 83,000 ไร่ ประมาณ 132.80 ตร.กม. อยู่ในเขตโครงการส่งน้ำและบำรุงรักษาเริงรางประมาณ 38,000 ไร่ เขตความรับผิดชอบของโครงการส่งน้ำและบำรุงรักษาโคกกะเทียม 45,000 ไร่ พื้นที่ ต.โก่งธนู ต.ดอนโพธิ์ ต.งิ้วราย อ.เมืองลพบุรี จ.ลพบุรี, ต.บ้านขล้อ ต.ตาลเอน อ.บางปะหัน ต.บางพระครู ต.พระนอน ตแอ ปรับ ส ปิ น ฟรี coin master.แม่ลา ต.ท่าช้าง อ.นครหลวง ต.กะทุ่ม ต.มหาราช ต.น้ำเต้า ต.บางนา ต.โรงข้าง ต.เจ้าปลุก อ.มหาราช ต.วังแดง ต.โพธิ์เอน ต.ปากท่า อ.ท่าเรือ จ.พระนครศรีอยุธยา, ต.บ้านหลวง ต.ดอนพุด ต.ดงตะงาว อ.ดอนพุด ต.ดอนทอง อ.หนองโดน จ.สระบุรีพื้นที่ลุ่มต่ำทุ่งบางกุ่มมีระดับความสูงของพื้นที่เฉลี่ย +2.50 ม. รพก. (เมตร ระดับน้ำทะเลปานกลาง) สภาพโดยทั่วไป รอบขอบพื้นที่ประกอบไปด้วยคันคลองชลประทาน คันกั้นน้ำ ถนน และดันนา ที่ระดับ +4.50 ม. รทก. ในช่วงหน้าน้ำหลากจะเกิดการท่วมขังของน้ำทุกปี ซึ่งในปีน้ำปกติจะเก็บกักระดับอยู่ที่ +4.50 ม. รทก. ในฤดูแล้งจะรักษาระดับน้ำในทุ่งที่ประมาณ +3.3.00 ม. รทก. ซึ่งเดิมเก็บกักอยู่ที่ +2.00 ม. รทก.มีพื้นที่ รองรับน้ำ 130 ล้าน ลบ.ม. ลักษณะภูมิประเทศของพื้นที่โครงการโดยทั่วไปเป็นที่ราบลุ่มค่อนข้างต่ำอยู่ 2 ฝั่งของคลองระบายใหญ่เริงราง พื้นที่รับน้ำของโครงการมีประมาณ 296 ตร.กม. กินพื้นที่ 3 จังหวัด ได้แก่ ลพบุรี สระบุรี และพระนครศรีอยุธยา สถิติฝนเฉลี่ยรายปีในเขตลุ่มน้ำลพบุรีประมาณ 1,133 มม. ปริมาณน้ำท่าเฉลี่ยของลุ่มน้ำเท่ากับ 723 ล้าน ลบ.ม. ทุ่งบางกุ่ม ทุ่งบางกุ่ม 2.ทุ่งบางกุ้ง ทุ่งบางกุ้ง เป็นพื้นที่ลุ่มต่ำน้ำท่วมประจำมีคันคลองระบายเป็นแนวเขตปิดล้อม เก็บน้ำได้ดี มีประตูระบายน้ำบางกุ้งเป็นจุดระบายน้ำเข้า-ออก เป็นอาคารหลัก และยังมีท่อระบายน้ำหางกระเบนเหนือเป็นตัวเสริม พื้นที่ทุ่งบางกุ้งส่วนใหญ่จะติดกับคลองระบายน้ำต่าง ๆ เริ่มทำการปลูกข้าวนาปรังในเดือนมกราคม โดยสูบน้ำจากคลองระบายน้ำขึ้นมาหล่อเลี้ยงต้นข้าว ใช้พันธุ์ข้าวอายุ 3-4 เดือน เก็บเกี่ยวประมาณเดือนปลายเดือนเมษายนถึงต้นเดือนพฤษภาคม แล้วเริ่มทำข้าวนาปีและเก็บเกี่ยวให้เสร็จภายในวันที่ 15 กันยายน จากนั้นในปลายเดือนกันยายนจะใช้รองรับน้ำจากการตัดยอดน้ำหลาก และระบายน้ำออกจากทุ่งภายในเดือนธันวาคม เพื่อพักพื้นที่และรอทำนาปรังในช่วงเดือนมกราคม สามารถทำนาได้ปีละ 2 ครั้ง ทุ่งบางกุ้งมีสภาพพื้นที่เป็นแอ่งกระทะ อาณาเขตพื้นที่ทุ่งครอบคลุม 7 ตำบล คือ ต.โรงช้าง ต.บางเสด็จ อ.ผักไห่ จ.อ่างทอง, ต.บ้านกุ่ม อ.บางบาล จ.พระนครศรีอยุธยา, ต.บ้านใหม่ อ.พระนครศรีอยุธยา จ.พระนครอยุธยา, ต.พุทเลา ต.บ้านลี่ ต.ทับน้ำ อ.บางปะหัน จ.พระนครศรีอยุธยา มีพื้นที่ครอบคลุม ประมาณ 17,000 ไร่ โดยพื้นที่ทั้งหมดตั้งอยู่ในเขตโครงการส่งน้ำและบำรุงรักษามหาราช สำงานชลประทานที่ 10 ทุ่งบางกุ้ง ทุ่งบางกุ้ง 3.ทุ่งป่าโมก ทุ่งป่าโมกเป็นที่ราบลุ่มคล้ายท้องกระทะ มีคลองธรรมชาติหลายสาย เป็นพื้นที่รับน้ำนองจากแม่น้ำเจ้าพระยา คลองบางหลวง (โผงเผง) และแม่น้ำน้อย มีพื้นที่รับน้ำทั้งหมด 50,706 ไร่ เป็นพื้นที่ทำนาซึ่งเป็นพื้นที่เป้าหมายที่ใช้เป็นแก้มลิงธรรมชาติ 20,854 ไร่ รองรับน้ำได้ 50 ล้าน ลบ.ม. ที่ความลึกน้ำเฉลี่ย 1.50 ม. โดยจะเป็นระดับน้ำที่จะไม่ส่งผลกระทบต่อประชาชนและเส้นทางการสัญจรทั้งสายรองและสายหลัก ลักษณะสภาพภูมิประเทศตอนบนของพื้นที่เป็นที่ดอน ตอนกลางและตอนล่างพื้นที่เป็นที่ราบลุ่มแอ่งกระทะ ในช่วงฤดูฝนน้ำจะหลากเข้าท่วมภายในพื้นที่ทางคลองบางหลวง (คลองโผงเผง) และทางแม่น้ำน้อยทำให้ช่วงปลายขอของดูฝนเกิดน้ำท่าท่วมชังในพื้นที่เป็นประจำทุกปี ในฤดูน้ำหลากปี 2560 ระดับน้ำในแม่น้ำน้อยสูงขึ้น สาเหตุจากปริมาณน้ำที่ไหลเข้าทางคลองโผงเผงส่งผลให้ระดับน้ำในแม่น้ำน้อยสูงกว่าสันบาน ประตูระบายน้ำกุฎี, ปตร.วัดใบบัว และ ปตร.คลองตานึ่ง ส่งผลให้ระดับน้ำในพื้นที่ลุ่มต่ำทุ่งป่าโมกเกินศักยภาพที่กำหนดไว้ ทำให้เส้นทางการสัญจรบางสายและบ้านเรือนของประชาชนเกิดความเสียหาย ทุ่งป่าโมก ทุ่งป่าโมก 4.ทุ่งผักไห่ ทุ่งผักไห่อยู่ในเขตโครงการส่งน้ำและบำรุงรักษาผักไห่ มีอาณาเขตครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของ อ.ผักไห่ อ.บางช้าย อ.บาลบาล จ.พระนครศรีอยุธยา และ อ.บางปลาม้า จ.สุพรรณบุรี ฝั่งขวาของแม่น้ำน้อยคิดเป็นพื้นพื้นที่ทุ่งรับน้ำประมาณ 124,879 ไร่ บริเวณด้านใต้ของทุ่งมีคลองเจ้าเจ็ด-บางยี่หน เชื่อมระหว่างแม่น้ำน้อยกับแม่น้ำท่าจีน ซึ่งพื้นที่ส่วนใหญ่ประกอบอาชีพเกษตรกร ทุ่งผักไห่มีพื้นที่ลักษณะลุ่มต่ำแอ่งกระทะ มีระดับดินเฉลี่ยในช่วง +1.50 ถึง +2.00 ม.รทก. ในขณะที่คันคลองชลประทานโดยรอบพื้นที่มีระดับ +4.50 ถึง +5.50 ม.รทก. เมื่อถึงช่วงฤดูฝนของทุกปีถ้าระดับน้ำในแม่น้ำน้อยสูงกว่าคันป้องกันจะทำให้น้ำลันคันคันป้องกันเข้าสู่พื้นที่ ดังนั้น จึงทำให้ทุ่งผักไห่เป็นพื้นที่รับน้ำตามธรรรมชาติไปโดยปริยาย ทุ่งผักไห่ ทุ่งผักไห่ 5.ทุ่งบางบาล-บ้านแพน ทุ่งบางบาล-บ้านแพน เป็นเกาะพื้นที่ราบลุ่มผืนใหญ่ล้อมรอบด้วยแม่น้ำเจ้าพระยาและแม่น้ำน้อย พื้นที่ส่วนใหญ่อยู่ในเขต อ.บางบาล จ.พระนครศรีอยุธยา และมีพื้นที่บางส่วนอยู่ในเขต อ.เสนา จ.พระนครศรีอยุธยาและ ต.โผงเผง อ.บางบาล จ.อ่างทอง รวมเนื้อที่ทั้งหมดประมาณ 34,690 ไร่ ทุ่งบางบาล-บ้านแพน มีแม่น้ำล้อมรอบ 2 สาย โดยเริ่มตั้งแต่คลองโผงเผง (บางหลวง) ไหลลงทิศตะวันตกเฉียงใต้ไปบรรจบกับแม่น้ำน้อยที่ อ.เสนา จากนั้นก็ไหลเรื่อยมาจนถึง อ.บางไทร ซึ่งเป็นสถานที่แม่น้ำเจ้าพระยาและแม่น้ำน้อยบรรจบกัน พื้นที่ทุ่งบางบาล-บ้านแพน อยู่ในเขตรับผิดขอบของฝ่ายส่งน้ำและบำรุงรักษาที่ 1 โครงการส่งน้ำและบำรุงรักษาบางบาล สำนักงานชลประทานที่ 10 เป็นพื้นพื้นที่ทำนาที่เป็นพื้นที่เป้าหมายในการใช้เป็นทุ่งรับน้ำ 33,230 ไร่ แบ่งเป็น ทุ่งบางบาลมีพื้นที่รับน้ำ 27,450 ไร่ กําหนดความลึกระดับน้ำเฉลี่ยในพื้นที่ 2 เมตรส่วนทุ่งบ้านแพนมีพื้นที่รับน้ำประมาณ 5,780 ไร่ กําหนดความลึกระดับน้ำเฉลี่ยในพื้นที่ 2 เมตร รวมทั้ง 2 ทุ่งรองรับน้ำได้ 107 ล้าน ลบ.ม. ทุ่งบางบาล-บ้านแพน ทุ่งบางบาล-บ้านแพน 6.ทุ่งเจ้าเจ็ด ทุ่งเจ้าเจ็ดดมีลักษณะของพื้นที่ที่มีลักษณะเป็นลุ่มต่ำแอ่งกระทะ อยู่ในเขตโครงการส่งน้ำและบํารุงรักษาเจ้าเจ็ด สํานักงานชลประทานที่ 11 มีอาณาเขตครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของ อ.เจ้าเจ็ด อ.บางซ้าย อ.เสนา อ.บางไทร อ.ลาดบัวหลวง จ.พระนครศรีอยุธยา, อ.สองพี่น้อง และ อ.บางปลาม้า จ.สุพรรณบุรี ฝั่งขวาของแม่น้ำน้อยและฝั่งซ้ายของแม่น้ำท่าจีน คิดเป็นพื้นที่ทุ่งรับน้ำประมาณ 350,000 ไร่ ด้านใต้ของทุ่งมีคลองพระยาบรรลือเป็นแนวเขต เชื่อมระหว่างแม่น้ำน้อยกับแม่น้ำท่าจีน ซึ่งพื้นที่ส่วนใหญ่ประกอบอาชีพเกษตรกร โดยทุ่งเจ้าเจ็ดมีลักษณะเป็นพื้นที่ลุ่มต่ำแทบจะทั้งพื้นที่ และเป็นพื้นที่ที่อยู่ด้านท้ายของแม่น้ำน้อย มีแม่น้ำและคลองล้อมรอบ ทุ่งเจ้าเจ็ดมีความจุรองรับน้ำหลากได้ 560 ล้าน ลบ.ม. ทุ่งเจ้าเจ็ด ทุ่งเจ้าเจ็ด ลุ่มรับน้ำ หรือที่เรียกกันทั่วไปว่า ลุ่มน้ำ คือพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ที่ทำหน้าที่รวบรวมน้ำจากฝนที่ตกลงมาในพื้นที่ต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นภูเขา ป่าไม้ ทุ่งหญ้า หรือพื้นที่การเกษตร เป็นแหล่งกักเก็บและจัดการน้ำตามธรรมชาติ และไหลรวมกันสู่แหล่งน้ำหลัก เช่น แม่น้ำ ลำธาร ทะเลสาบ หรือมหาสมุทร ช่วยลดการไหลบ่าของน้ำที่อาจทำให้เกิดน้ำท่วม ลุ่มน้ำที่มีการจัดการดีจะช่วยลดผลกระทบจากฝนที่ตกหนักและพายุ และยังทำหน้าที่จัดหาน้ำให้กับการเกษตรและอุตสาหกรรมที่ต้องใช้น้ำจำนวนมาก เช่น การปลูกข้าว การประมง การเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ และอุตสาหกรรมต่าง ๆ ลุ่มน้ำยังเป็นที่อยู่อาศัยของพืชและสัตว์หลายชนิด รวมถึงพืชพรรณท้องถิ่นที่มีความสำคัญทางระบบนิเวศ พื้นที่ป่าภายในลุ่มน้ำทำหน้าที่เป็น "ตัวกรองธรรมชาติ" สามารถดักจับตะกอน สารพิษ และสารเคมีจากการเกษตรหรืออุตสาหกรรมที่อาจไหลลงสู่แหล่งน้ำ ช่วยให้แหล่งน้ำสะอาดและปลอดภัยสำหรับการใช้งานของมนุษย์และสัตว์ ในปัจจุบัน ลุ่มน้ำหลายแห่งถูกใช้เพื่อผลิตพลังงานไฟฟ้าจากพลังงานน้ำ (Hydropower) โดยการสร้างเขื่อนหรือโรงไฟฟ้าพลังน้ำที่ใช้กระแสน้ำในการหมุนเครื่องกำเนิดไฟฟ้า ซึ่งเป็นพลังงานสะอาดและยั่งยืน และยังเป็นแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติที่สำคัญ สร้างรายได้และส่งเสริมเศรษฐกิจท้องถิ่น หลายชุมชนที่ตั้งอยู่ในเขตลุ่มน้ำ สะท้อนถึงบทบาทสำคัญในวัฒนธรรมและประเพณีของชุมชนท้องถิ่น เช่น การประมง พิธีกรรมที่เกี่ยวข้องกับน้ำ และการดำรงชีพในรูปแบบต่าง ๆ ที่มา : การบริหารจดการน้ำและการประเมินผลสัมฤทธิ์การใช้พื้นที่ลุ่มต่ำลุ่มน้ำเจ้าพระยา กรมชลประทาน กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ อ่านข่าวอื่น : จ่อแก้มาตรฐานทางจริยธรรม “ของแสลง” นักการเมือง นายกฯ ชี้ใช้คำแรงไป "ครม.สืบสันดาน" ย้ำตั้งใจทำงาน จับตา 3 ปัจจัยเสี่ยงน้ำท่วม กรมชลฯ เล็งเพิ่มระบายน้ำเขื่อนเจ้าพระยารับฝน ก.ย.

เทศกาลภาพยนตร์สั้นของผู้ที่มีความบกพร่องทางการได้ยิน Si (gn) lent film เผยคนพิการทางการได้ยิน 3 แสนคนยังต้องการโอกาสในการเข้าถึงการเรียนรู้ แนะรัฐจัดล่ามภาษามือและเครื่องมือสื่อสารให้พอต่อความต้องการ