UID: 51125

ทุกวันหลังเสร็จสิ้นจากภาระกิจหลัก นายสุพจน์ ใจรวมกูร ชาวบ้านชุมชนประตูต้นผึ้งท่านางรอย ต.เวียงเหนือ

จากกรณีนายเทวา ปะนาเส อายุ 40 ปี ผู้ขายสลากกินแบ่งรัฐบาล เป็นผู้พิการทางสายตา เข้าติดตามความคืบหน้าห

ทุกวันหลังเสร็จสิ้นจากภาระกิจหลัก นายสุพจน์ ใจรวมกูร ชาวบ้านชุมชนประตูต้นผึ้งท่านางรอย ต.เวียงเหนือ อ.เมือง จ.ลำปาง จะตีเกือกม้า ส่งขายให้กับลูกค้าที่สั่งไว้ เพื่อนำไปใส่ให้กับม้าที่เลี้ยงไว้ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นกลุ่มรถม้า ที่คอยให้บริการนักท่องเที่ยวใน จ.ลำปาง นายสุพจน์ เป็นช่างตีเกือกม้าที่ยังเหลืออยู่เพียงคนเดียวของ จ.ลำปาง ที่ยังยึดอาชีพนี้ เพราะผู้เลี้ยงม้าส่วนใหญ่สั่งเกือกม้าสำเร็จรูปมาใช้ ทำให้อาชีพนี้กำลังจะเลือนหายไป ซึ่งหนึ่งในแนวคิดหลักของสุพจน์ คือ ต้องการอนุรักษ์อาชีพนี้ เพราะผูกพันกับม้ามาตั้งแต่เด็ก แม้จะมีรายได้จากการทำเกือกม้าแค่อันละ 100 บาท ม้า 1 ตัวใช้ 4 อันก็แค่ 400 บาทเท่านั้น สำหรับเกือกม้า เปรียเครดิต ฟรี 88 บาทเครดิต ฟรี 200 ไม่ ต้อง ฝาก ก่อนบเสมือนรองเท้าของม้า มีความสำคัญในการดูแลรักษาเท้าของม้า เพราะแต่ละวันต้องวิ่งฝ่าสายฝน แสงแดด และพื้นปูนที่แข็ง และเพื่อต่อยอด ให้คนรู้จักเกือกม้ามากขึ้น นอกจากทำให้ม้าแล้ว ยังพลิกแพลงทำเป็นของที่ระลึก เพื่อให้อยู่ได้ ในภาวะที่เชื้อโควิด-19 ยังแพร่ระบาด และค่าครองชีพที่สูงขึ้นต่อเนื่อง รถม้า ถือเป็นสัญลักษณ์สำคัญของ จ.ลำปาง เป็นยานพาหนะในการเดินทางของคนยุคสมัยก่อน ช่วงปี 2458 ได้มีการวางรางรถไฟขึ้นมาจนถึงลำปาง รถม้าจึงมีบทบาทสำคัญด้วยการเป็นยานพาหนะรับส่งผู้โดยสารจากสถานีรถไฟจังหวัดลำปางเข้าสู่ตัวเมือง หลังจากนั้นรถม้าจึงเริ่มมีแพร่หลายทั้งในลำปาง และตามเมืองหลักต่างๆ เมื่อเวลาผ่านไปความเจริญของเทคโนโลยีการคมนาคม ทำให้รถม้าค่อยๆเลือนหาย เหลือแต่เพียงที่ จ.ลำปาง เท่านั้นที่ยังคงใช้รถม้าเป็นยานพาหนะจนถึงปัจจุบัน ปัจจุบัน จ.ลำปาง มีรถม้าให้บริการนักท่องเที่ยวกว่า 100 คัน แต่ที่ผ่านมาได้รับผลกระทบจากการแพร่ระบาดของเชื้อโควิด-19 แม้จะกลับมารับนักท่องเที่ยวอีกครั้ง แต่ด้วยค่าครองชีพสูงและเป็นค่าใช้จ่ายฟุ่มเฟือย จึงมีผู้ใช้บริการน้อย กลุ่มคนขับรถม้าจึงยังต้องปรับตัวอยู่ตลอดเวลา

วันนี้ (27 ม.ค.2564) ผู้พิพากษาศาลสูงบราซิล อนุมัติการสอบสวน เอดูอาร์โด ปาซูเอลโญ รัฐมนตรีว่าการกระท