Pengamat Tata Kota Yayat Supriatna menilaipendatan

วันนี้ (21 มี.ค.2567) ตำรวจกองบังคับการสืบสวนสอบสวน กองบัญชาการตำรวจนครบาล (บช.น.) นำกำลังเข้าจับกุมนักธุรกิจหนุ่ม อายุ 42 ปี เจ้าของแบรนด์ขนมชื่อดัง ที่คอนโดมิเนียมหรูย่านลุมพินี เขตปทุมวัน กรุงเทพฯ

เมื่อวันที่ 1 ส.ค.2564 เว็บไซต์ราชกิจจานุเบกษา เผยแพร่ประกาศข้อกำหนด ออกตามความในมาตรา 9 แห่งพระราชกำหนดการบริหารราชการในสถานการณ์ฉุกเฉิน พ.ศ.2548 (ฉบับที่ 30) โดยมีรายละเอียด ดังนี้ ขณะที่ในวันเดียวก

เรียกได้ว่า "หอยนางรม" เป็นสัตว์ทะเลที่มีบทบาทสำคัญมากในการปกป้องสิ่งแวดล้อม เนื่องในวันสิ่งแวดล้อมโลก อยากชวนทุกคนมาดูความสามารถและประโยชน์มากมายของเจ้าหอยนางรม สัตว์น้ำตัวจิ๋วริมชายฝั่งที่ผลงานของมันไม่จิ๋วเลยสักนิด เมื่อกล่าวถึง "หอยนางรม" หลายคนคงนึกถึงเมนูอาหารทะเลสดใหม่รสชาติเยี่ยม แต่รู้หรือไม่ว่าเบื้องหลังความอร่อยนั้น หอยนางรมมีคุณประโยชน์มหาศาลต่อสิ่งแวดล้อม จนได้รับการขนานนามว่าเป็น "เครื่องกรองน้ำธรรมชาติ" หอยนางรมเป็นสัตว์ประเภทกินแพลงก์ตอนแบบกรองน้ำ (Filter feeders) พวกมันจะดูดน้ำและอนุภาคเล็ก ๆ ที่แขวนลอยอยู่ในน้ำเข้าสู่ตัว ความสามารถในการกรองน้ำของหอยนางรมนั้นน่าทึ่งมาก เพราะหอยนางรม 1 ตัวสามารถกรองน้ำได้ถึง 30-50 แกลลอน/วัน (ประมาณ 113-189 ลิตร) หรือบางแหล่งระบุว่าสูงถึง 120-160 ลิตร/วันเลยทีเดียว การกรองนี้ช่วยกำจัดสารแขวนลอยต่าง ๆ รวมถึงคลอโรฟิลล์ได้มากถึงร้อยละ 28-92 ที่สำคัญคือ หอยนางรมสามารถกรอง สาหร่ายพิษขนาดเล็กที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า ซึ่งเป็นสาเหตุหลักของปรากฏการณ์ ขี้ปลาวาฬ (Red tide) ปรากฏการณ์นี้ทำให้สาหร่ายพิษเพิ่มจำนวนขึ้นอย่างมหาศาล ส่งผลให้ปลาและสัตว์ทะเลอื่น ๆ ตายได้ แต่หอยนางรมสามารถกรองสาหร่ายพิษเหล่านี้ออกไปได้หมดภายในเวลาอันรวดเร็ว มีการทดลองในฮ่องกงที่พบว่าหอยนางรมสามารถทำให้น้ำเสียสะอาดขึ้นได้ในเวลาเพียง 1 ชั่วโมง 30 นาที การกรองนี้จึงช่วยให้น้ำทะเลใสสะอาดขึ้นอย่างเห็นได้ชัด และยังช่วยควบคุมระดับของสาหร่าย พร้อมทั้งดึงดูดสัตว์ทะเลอื่น ๆ ให้กลับเข้ามาสู่พื้นที่อีกด้วย นอกจากนี้ พวกมันยังดึงสารที่หากมีมากเกินไปจะกลายเป็นมลพิษต่อสิ่งแวดล้อม เช่น ไนโตรเจน ฟอสฟอรัส และคาร์บอนไดออกไซด์ ออกจากน้ำอีกด้วย นอกจากการกรองน้ำให้ใสแล้ว หอยนางรมยังเป็นส่วนสำคัญในการบำบัดสารอาหารในระบบนิเวศทางทะเล หอยสองฝาที่เพาะเลี้ยงสามารถกำจัดไนโตรเจนได้ถึง 49,000 ตัน และ ฟอสฟอรัส 6,000 ตัน/ปี ทั่วโลก สารอาหารเหล่านี้จะถูกหอยนำไปใช้ในการเจริญเติบโตของเนื้อเยื่อและเปลือก และจะถูกนฟรี เครดิต คา สิ โนฝาก 2 บาท รับ 100 ล่าสุดำออกจากระบบนิเวศเมื่อมีการเก็บเกี่ยวหอยไปบริโภค มูลค่าของการบำบัดสารอาหารนี้ประเมินไว้สูงถึง 1,200 ล้านดอลลาร์สหรัฐ/ปี ปัจจุบัน การกำจัดสารอาหารโดยการเก็บเกี่ยวหอยสองฝาได้ถูกนำมาใช้เป็นทางเลือกที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม เพื่อลดภาระการบำบัดน้ำเสียจากโรงบำบัดน้ำเสีย นอกจากนี้ หอยสองฝายังสามารถใช้ในระบบการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำแบบผสมผสานหลายระดับโภชนาการ เพื่อช่วยลดการรั่วไหลของสารอาหารจากระบบการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำแบบอื่น ๆ ที่อาจก่อให้เกิดปัญหาน้ำเสียได้ ภาพประกอบข่าว ภาพประกอบข่าว หอยนางรมไม่เพียงแต่กรองน้ำ แต่ยังทำหน้าที่เป็น "วิศวกรระบบนิเวศ" ที่สำคัญต่อโครงสร้างและสุขภาพของระบบนิเวศชายฝั่ง เมื่อหอยนางรมสะสมตัวรวมกัน เปลือกของพวกมันจะสร้างพื้นผิวที่ขรุขระ ก่อตัวเป็นแนวปะการังหอยนางรม แนวปะการังเหล่านี้เป็นเสมือนบ้านหลังแรก และ แหล่งอนุบาลที่สำคัญสำหรับสัตว์ทะเลหลากหลายชนิด เช่น ปลาเล็กปลาน้อยและปู แนวปะการังหอยนางรมที่ได้รับการฟื้นฟูมักจะมีความสูงและซับซ้อนกว่าแนวปะการังที่ถูกเก็บเกี่ยว ทำให้มีชนิดของสิ่งมีชีวิตที่เข้ามาอาศัยอยู่และมีความหลากหลายทางชีวภาพเพิ่มมากขึ้น นอกจากนี้ แนวปะการังหอยนางรมยังทำหน้าที่เป็น "กำแพงธรรมชาติ" ป้องกันพื้นที่ชายฝั่ง ช่วยลดความรุนแรงของคลื่นและพลังงานของพายุที่พัดเข้าสู่ฝั่ง การมีแนวปะการังหอยนางรมที่แข็งแรงจึงช่วยลดความเสียหายต่อชายฝั่งจากพายุได้เป็นอย่างดี มีการประเมินว่าการฟื้นฟูแนวปะการังหอยนางรมสามารถเป็นกลยุทธ์ที่ยั่งยืนในการปกป้องชายฝั่ง และที่น่าสนใจคือ เปลือกหอยนางรมที่ถูกทิ้งยังเป็นแหล่งกักเก็บคาร์บอนในระยะยาว การศึกษาบางชิ้นชี้ให้เห็นว่าแนวปะการังหอยนางรมมีความสามารถในการกักเก็บคาร์บอนในอัตราที่สูงกว่าป่าชายเลนหรือหญ้าทะเลเสียอีก แม้ผลสุทธิในระยะยาวยังต้องศึกษาเพิ่มเติม แต่ก็เป็นสัญญาณที่ดีถึงศักยภาพในการเป็นคาร์บอนสีน้ำเงิน (Blue carbon) ของหอยนางรม ภาพประกอบข่าว ภาพประกอบข่าว ปัญหาหนึ่งที่เกิดขึ้นจากการบริโภคหอยนางรมที่เพิ่มขึ้นคือ เปลือกหอย ในอดีตการกำจัดเปลือกหอยมักใช้วิธีการเผา ซึ่งก่อให้เกิดมลพิษทางอากาศอย่างรุนแรง อย่างไรก็ตาม ปัจจุบันมีการตระหนักถึงศักยภาพของเปลือกหอยเหล่านี้ในการนำไปใช้ประโยชน์เพื่อสร้างมูลค่าทางเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อมมหาศาล เปลือกหอยนางรมสามารถนำไปใช้ได้หลายรูปแบบ เช่น วัสดุก่อสร้าง เปลือกหอยบดสามารถนำไปใช้เป็นส่วนผสมในคอนกรีตทดแทนมวลรวมทั่วไปได้ มูลค่าของเปลือกหอยที่ใช้เป็นวัสดุก่อสร้างนี้มีราคาสูงถึง 240-2,400 ดอลลาร์สหรัฐ/ตัน ทั่วโลกมีศักยภาพในการสร้างมูลค่าจากเปลือกหอยนางรมที่นำไปใช้เป็นมวลรวมได้ถึง 5,270 ล้านดอลลาร์สหรัฐ/ปี อาหารสัตว์ปีก เปลือกหอยนางรมและเปลือกหอยแครงที่นำมาบดเป็นชิ้นเล็ก ๆ สามารถนำไปผสมในอาหารสัตว์ปีกได้ มันช่วยในการย่อยอาหารของสัตว์ปีกและเป็นแหล่งแคลเซียมสำคัญสำหรับการสร้างเปลือกไข่ มูลค่าของเปลือกหอยนางรมที่ขายเป็นอาหารสัตว์ปีกอยู่ระหว่าง 320-2,400 ดอลลาร์สหรัฐ/ตัน ปุ๋ยและปรับปรุงดิน ของเสียจากหอยนางรมอุดมไปด้วยสารอาหารหลักที่พืชต้องการ เช่น ไนโตรเจน ฟอสฟอรัส โพแทสเซียม รวมถึงแมกนีเซียมและซัลเฟอร์ อัตราส่วนของไนโตรเจน ฟอสเฟต และโพแทชในปุ๋ยหมักที่ทำจากหอยนางรมใกล้เคียงกับความต้องการสารอาหารของพืชหลายชนิด นอกจากนี้ ยังสามารถนำไปใช้ในการปรับปรุงสภาพดินเปรี้ยวในภาคเกษตรกรรมได้อีกด้วย แม้จะมีประโยชน์มากมาย แต่ประชากรหอยนางรมในธรรมชาติกำลังเผชิญกับความท้าทายที่สำคัญ นั่นคือการบริโภคที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องส่งผลให้เกิดการจับหอยนางรมมากเกินไป (Overfishing) นอกจากนี้ ถิ่นที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติของพวกมันยังถูกทำลายจากการปล่อยน้ำเสียลงสู่แหล่งน้ำ ทำให้เกิดโรคในหอย และปัญหาแนวปะการังธรรมชาติที่ถูกทำลายลง จนหอยนางรมไม่มีที่ยึดเกาะ ส่งผลให้การอยู่รอดของตัวอ่อนและหอยโตเต็มวัยเป็นไปได้ยากขึ้น สิ่งสำคัญที่ต้องตระหนักคือ ในฐานะที่เป็นสัตว์กรองน้ำ หอยนางรมสามารถสะสมสารก่อโรค เช่น แบคทีเรีย ไวรัส และโปรโตซัวในเนื้อเยื่อของพวกมันได้ โดยเฉพาะในพื้นที่ที่มีคุณภาพน้ำต่ำ นอกจากนี้ หากหอยนางรมอยู่ในพื้นที่ใกล้แหล่งอุตสาหกรรมหรือเกษตรกรรมที่ใช้สารเคมี ก็อาจมีการสะสมสารเคมีอันตราย เช่น สารตกค้างกลุ่ม PCBs, Organophosphates หรือโลหะหนักได้ในระยะยาว ยังมีรายงานการพบสารชีวภาพเป็นพิษ (biotoxin) เช่น กรดโอคาดาอิกและไดโนไฟซิสทอกซิน ซึ่งผลิตจากสาหร่ายพิษที่หอยกินเข้าไปและสะสมในตัว ซึ่งสารเหล่านี้มักไม่ถูกทำลายด้วยความร้อนและอาจส่งผลต่อระบบประสาทได้ ดังนั้น เพื่อความปลอดภัยในการบริโภค ควรนำหอยนางรมมาปรุงสุกก่อนเสมอ เพื่อลดความเสี่ยงจากเชื้อจุลินทรีย์ก่อโรค เช่น เชื้อวิบริโอ ซาลโมเนลลา และแคมไพโลแบคเทอร์ ที่ทำให้เกิดอาการอาหารเป็นพิษได้หากบริโภคดิบ นอกจากนี้ การประเมินมูลค่าทางเศรษฐกิจของบริการทางวัฒนธรรมที่เกี่ยวข้องกับหอยนางรม เช่น การท่องเที่ยวเชิงเทศกาลอาหารทะเล หรือคุณค่าทางสุนทรียะ ยังมีหลักฐานน้อยและยากต่อการวัดมูลค่าที่แท้จริง ซึ่งอาจทำให้มูลค่ารวมของระบบนิเวศที่หอยนางรมมอบให้นั้นถูกประเมินต่ำกว่าความเป็นจริง ภาพประกอบข่าว ภาพประกอบข่าว จากปัญหาการลดลงของประชากรหอยนางรมและผลกระทบต่อระบบนิเวศ โครงการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมทางทะเลหลายแห่งจึงเกิดขึ้นเพื่อฟื้นฟูหอยนางรมและระบบนิเวศ หนึ่งในโครงการที่โดดเด่นคือ "The New York Harbor Foundation" และ "Billion Oyster Project" ในนครนิวยอร์ก สหรัฐฯ โครงการเหล่านี้มุ่งเน้นไปที่การรีไซเคิลเปลือกหอยนางรมจากร้านอาหารต่าง ๆ เปลือกหอยที่รวบรวมมาได้จะถูกนำไปตากแดดเป็นเวลาประมาณ 1 ปีเพื่อทำความสะอาด. จากนั้นจึงนำเปลือกเหล่านี้ไปใช้เป็นบ้านหลังแรกให้กับตัวอ่อนหอยนางรมในสถานอนุบาล ตัวอ่อนหอยนางรมจะถูกเลี้ยงดูประมาณ 2-3 สัปดาห์ก่อนที่จะถูกนำกลับไปปล่อยลงทะเลเพื่อสร้างแนวปะการังธรรมชาติ เปลือกหอยนางรมเก่าเพียงหนึ่งเปลือกสามารถเป็นบ้านให้ลูกหอยได้มากถึง 20 ตัวเลยทีเดียว โครงการเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงความพยายามและความร่วมมือจากทั้งภาครัฐและประชาชนในการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมทางทะเล โดยตระหนักถึงคุณค่าของหอยนางรมที่เป็นมากกว่าอาหาร แต่คือหัวใจสำคัญของการรักษาสมดุลของท้องทะเล ที่มา : Reviews in Aquaculture (2020), wildhope.tv, NOAA Fisheries, Restore America's Estuaries อ่านข่าวอื่น : "ประเสริฐ" ย้ำนั่ง มท.1 แค่ข่าวลือ นายกฯ ยังไม่ส่งสัญญาณปรับ ครม. "ปะการังสีน้ำเงิน" เสียหายหนัก เหตุเรือส่งสินค้าเกยตื้นเกาะสุรินทร์

วันนี้ (24 มี.ค.2566) เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลกบินทร์บุรี เร่งให้การรักษาเด็กนักเรียน โรงเรียนใน หมู่ที่

เรียกได้ว่า "หอยนางรม" เป็นสัตว์ทะเลที่มีบทบาทสำคัญมากในการปกป้องสิ่งแวดล้อม เนื่องในวันสิ่งแวดล้อมโ

วันนี้ (13 ม.ค.2567) พ.ต.อ.สุรพงศ์ เปล่งขำ ผู้อำนวยการสำนักตรวจสอบและกำกับดูแล พนักงานเจ้าหน้าที่ตาม

เรียกได้ว่า "หอยนางรม" เป็นสัตว์ทะเลที่มีบทบาทสำคัญมากในการปกป้องสิ่งแวดล้อม เนื่องในวันสิ่งแวดล้อมโลก อยากชวนทุกคนมาดูความสามารถและประโยชน์มากมายของเจ้าหอยนางรม สัตว์น้ำตัวจิ๋วริมชายฝั่งที่ผลงานของมันไม่จิ๋วเลยสักนิด เมื่อกล่าวถึง "หอยนางรม" หลายคนคงนึกถึงเมนูอาหารทะเลสดใหม่รสชาติเยี่ยม แต่รู้หรือไม่ว่าเบื้องหลังความอร่อยนั้น หอยนางรมมีคุณประโยชน์มหาศาลต่อสิ่งแวดล้อม จนได้รับการขนานนามว่าเป็น "เครื่องกรองน้ำธรรมชาติ" หอยนางรมเป็นสัตว์ประเภทกินแพลงก์ตอนแบบกรองน้ำ (Filter feeders) พวกมันจะดูดน้ำและอนุภาคเล็ก ๆ ที่แขวนลอยอยู่ในน้ำเข้าสู่ตัว ความสามารถในการกรองน้ำของหอยนางรมนั้นน่าทึ่งมาก เพราะหอยนางรม 1 ตัวสามารถกรองน้ำได้ถึง 30-50 แกลลอน/วัน (ประมาณ 113-189 ลิตร) หรือบางแหล่งระบุว่าสูงถึง 120-160 ลิตร/วันเลยทีเดียว การกรองนี้ช่วยกำจัดสารแขวนลอยต่าง ๆ รวมถึงคลอโรฟิลล์ได้มากถึงร้อยละ 28-92 ที่สำคัญคือ หอยนางรมสามารถกรอง สาหร่ายพิษขนาดเล็กที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า ซึ่งเป็นสาเหตุหลักของปรากฏการณ์ ขี้ปลาวาฬ (Red tide) ปรากฏการณ์นี้ทำให้สาหร่ายพิษเพิ่มจำนวนขึ้นอย่างมหาศาล ส่งผลให้ปลาและสัตว์ทะเลอื่น ๆ ตายได้ แต่หอยนางรมสามารถกรองสาหร่ายพิษเหล่านี้ออกไปได้หมดภายในเวลาอันรวดเร็ว มีการทดลองในฮ่องกงที่พบว่าหอยนางรมสามารถทำให้น้ำเสียสะอาดขึ้นได้ในเวลาเพียง 1 ชั่วโมง 30 นาที การกรองนี้จึงช่วยให้น้ำทะเลใสสะอาดขึ้นอย่างเห็นได้ชัด และยังช่วยควบคุมระดับของสาหร่าย พร้อมทั้งดึงดูดสัตว์ทะเลอื่น ๆ ให้กลับเข้ามาสู่พื้นที่อีกด้วย นอกจากนี้ พวกมันยังดึงสารที่หากมีมากเกินไปจะกลายเป็นมลพิษต่อสิ่งแวดล้อม เช่น ไนโตรเจน ฟอสฟอรัส และคาร์บอนไดออกไซด์ ออกจากน้ำอีกด้วย นอกจากการกรองน้ำให้ใสแล้ว หอยนางรมยังเป็นส่วนสำคัญในการบำบัดสารอาหารในระบบนิเวศทางทะเล หอยสองฝาที่เพาะเลี้ยงสามารถกำจัดไนโตรเจนได้ถึง 49,000 ตัน และ ฟอสฟอรัส 6,000 ตัน/ปี ทั่วโลก สารอาหารเหล่านี้จะถูกหอยนำไปใช้ในการเจริญเติบโตของเนื้อเยื่อและเปลือก และจะถูกนฟรี เครดิต คา สิ โนฝาก 2 บาท รับ 100 ล่าสุดำออกจากระบบนิเวศเมื่อมีการเก็บเกี่ยวหอยไปบริโภค มูลค่าของการบำบัดสารอาหารนี้ประเมินไว้สูงถึง 1,200 ล้านดอลลาร์สหรัฐ/ปี ปัจจุบัน การกำจัดสารอาหารโดยการเก็บเกี่ยวหอยสองฝาได้ถูกนำมาใช้เป็นทางเลือกที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม เพื่อลดภาระการบำบัดน้ำเสียจากโรงบำบัดน้ำเสีย นอกจากนี้ หอยสองฝายังสามารถใช้ในระบบการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำแบบผสมผสานหลายระดับโภชนาการ เพื่อช่วยลดการรั่วไหลของสารอาหารจากระบบการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำแบบอื่น ๆ ที่อาจก่อให้เกิดปัญหาน้ำเสียได้ ภาพประกอบข่าว ภาพประกอบข่าว หอยนางรมไม่เพียงแต่กรองน้ำ แต่ยังทำหน้าที่เป็น "วิศวกรระบบนิเวศ" ที่สำคัญต่อโครงสร้างและสุขภาพของระบบนิเวศชายฝั่ง เมื่อหอยนางรมสะสมตัวรวมกัน เปลือกของพวกมันจะสร้างพื้นผิวที่ขรุขระ ก่อตัวเป็นแนวปะการังหอยนางรม แนวปะการังเหล่านี้เป็นเสมือนบ้านหลังแรก และ แหล่งอนุบาลที่สำคัญสำหรับสัตว์ทะเลหลากหลายชนิด เช่น ปลาเล็กปลาน้อยและปู แนวปะการังหอยนางรมที่ได้รับการฟื้นฟูมักจะมีความสูงและซับซ้อนกว่าแนวปะการังที่ถูกเก็บเกี่ยว ทำให้มีชนิดของสิ่งมีชีวิตที่เข้ามาอาศัยอยู่และมีความหลากหลายทางชีวภาพเพิ่มมากขึ้น นอกจากนี้ แนวปะการังหอยนางรมยังทำหน้าที่เป็น "กำแพงธรรมชาติ" ป้องกันพื้นที่ชายฝั่ง ช่วยลดความรุนแรงของคลื่นและพลังงานของพายุที่พัดเข้าสู่ฝั่ง การมีแนวปะการังหอยนางรมที่แข็งแรงจึงช่วยลดความเสียหายต่อชายฝั่งจากพายุได้เป็นอย่างดี มีการประเมินว่าการฟื้นฟูแนวปะการังหอยนางรมสามารถเป็นกลยุทธ์ที่ยั่งยืนในการปกป้องชายฝั่ง และที่น่าสนใจคือ เปลือกหอยนางรมที่ถูกทิ้งยังเป็นแหล่งกักเก็บคาร์บอนในระยะยาว การศึกษาบางชิ้นชี้ให้เห็นว่าแนวปะการังหอยนางรมมีความสามารถในการกักเก็บคาร์บอนในอัตราที่สูงกว่าป่าชายเลนหรือหญ้าทะเลเสียอีก แม้ผลสุทธิในระยะยาวยังต้องศึกษาเพิ่มเติม แต่ก็เป็นสัญญาณที่ดีถึงศักยภาพในการเป็นคาร์บอนสีน้ำเงิน (Blue carbon) ของหอยนางรม ภาพประกอบข่าว ภาพประกอบข่าว ปัญหาหนึ่งที่เกิดขึ้นจากการบริโภคหอยนางรมที่เพิ่มขึ้นคือ เปลือกหอย ในอดีตการกำจัดเปลือกหอยมักใช้วิธีการเผา ซึ่งก่อให้เกิดมลพิษทางอากาศอย่างรุนแรง อย่างไรก็ตาม ปัจจุบันมีการตระหนักถึงศักยภาพของเปลือกหอยเหล่านี้ในการนำไปใช้ประโยชน์เพื่อสร้างมูลค่าทางเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อมมหาศาล เปลือกหอยนางรมสามารถนำไปใช้ได้หลายรูปแบบ เช่น วัสดุก่อสร้าง เปลือกหอยบดสามารถนำไปใช้เป็นส่วนผสมในคอนกรีตทดแทนมวลรวมทั่วไปได้ มูลค่าของเปลือกหอยที่ใช้เป็นวัสดุก่อสร้างนี้มีราคาสูงถึง 240-2,400 ดอลลาร์สหรัฐ/ตัน ทั่วโลกมีศักยภาพในการสร้างมูลค่าจากเปลือกหอยนางรมที่นำไปใช้เป็นมวลรวมได้ถึง 5,270 ล้านดอลลาร์สหรัฐ/ปี อาหารสัตว์ปีก เปลือกหอยนางรมและเปลือกหอยแครงที่นำมาบดเป็นชิ้นเล็ก ๆ สามารถนำไปผสมในอาหารสัตว์ปีกได้ มันช่วยในการย่อยอาหารของสัตว์ปีกและเป็นแหล่งแคลเซียมสำคัญสำหรับการสร้างเปลือกไข่ มูลค่าของเปลือกหอยนางรมที่ขายเป็นอาหารสัตว์ปีกอยู่ระหว่าง 320-2,400 ดอลลาร์สหรัฐ/ตัน ปุ๋ยและปรับปรุงดิน ของเสียจากหอยนางรมอุดมไปด้วยสารอาหารหลักที่พืชต้องการ เช่น ไนโตรเจน ฟอสฟอรัส โพแทสเซียม รวมถึงแมกนีเซียมและซัลเฟอร์ อัตราส่วนของไนโตรเจน ฟอสเฟต และโพแทชในปุ๋ยหมักที่ทำจากหอยนางรมใกล้เคียงกับความต้องการสารอาหารของพืชหลายชนิด นอกจากนี้ ยังสามารถนำไปใช้ในการปรับปรุงสภาพดินเปรี้ยวในภาคเกษตรกรรมได้อีกด้วย แม้จะมีประโยชน์มากมาย แต่ประชากรหอยนางรมในธรรมชาติกำลังเผชิญกับความท้าทายที่สำคัญ นั่นคือการบริโภคที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องส่งผลให้เกิดการจับหอยนางรมมากเกินไป (Overfishing) นอกจากนี้ ถิ่นที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติของพวกมันยังถูกทำลายจากการปล่อยน้ำเสียลงสู่แหล่งน้ำ ทำให้เกิดโรคในหอย และปัญหาแนวปะการังธรรมชาติที่ถูกทำลายลง จนหอยนางรมไม่มีที่ยึดเกาะ ส่งผลให้การอยู่รอดของตัวอ่อนและหอยโตเต็มวัยเป็นไปได้ยากขึ้น สิ่งสำคัญที่ต้องตระหนักคือ ในฐานะที่เป็นสัตว์กรองน้ำ หอยนางรมสามารถสะสมสารก่อโรค เช่น แบคทีเรีย ไวรัส และโปรโตซัวในเนื้อเยื่อของพวกมันได้ โดยเฉพาะในพื้นที่ที่มีคุณภาพน้ำต่ำ นอกจากนี้ หากหอยนางรมอยู่ในพื้นที่ใกล้แหล่งอุตสาหกรรมหรือเกษตรกรรมที่ใช้สารเคมี ก็อาจมีการสะสมสารเคมีอันตราย เช่น สารตกค้างกลุ่ม PCBs, Organophosphates หรือโลหะหนักได้ในระยะยาว ยังมีรายงานการพบสารชีวภาพเป็นพิษ (biotoxin) เช่น กรดโอคาดาอิกและไดโนไฟซิสทอกซิน ซึ่งผลิตจากสาหร่ายพิษที่หอยกินเข้าไปและสะสมในตัว ซึ่งสารเหล่านี้มักไม่ถูกทำลายด้วยความร้อนและอาจส่งผลต่อระบบประสาทได้ ดังนั้น เพื่อความปลอดภัยในการบริโภค ควรนำหอยนางรมมาปรุงสุกก่อนเสมอ เพื่อลดความเสี่ยงจากเชื้อจุลินทรีย์ก่อโรค เช่น เชื้อวิบริโอ ซาลโมเนลลา และแคมไพโลแบคเทอร์ ที่ทำให้เกิดอาการอาหารเป็นพิษได้หากบริโภคดิบ นอกจากนี้ การประเมินมูลค่าทางเศรษฐกิจของบริการทางวัฒนธรรมที่เกี่ยวข้องกับหอยนางรม เช่น การท่องเที่ยวเชิงเทศกาลอาหารทะเล หรือคุณค่าทางสุนทรียะ ยังมีหลักฐานน้อยและยากต่อการวัดมูลค่าที่แท้จริง ซึ่งอาจทำให้มูลค่ารวมของระบบนิเวศที่หอยนางรมมอบให้นั้นถูกประเมินต่ำกว่าความเป็นจริง ภาพประกอบข่าว ภาพประกอบข่าว จากปัญหาการลดลงของประชากรหอยนางรมและผลกระทบต่อระบบนิเวศ โครงการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมทางทะเลหลายแห่งจึงเกิดขึ้นเพื่อฟื้นฟูหอยนางรมและระบบนิเวศ หนึ่งในโครงการที่โดดเด่นคือ "The New York Harbor Foundation" และ "Billion Oyster Project" ในนครนิวยอร์ก สหรัฐฯ โครงการเหล่านี้มุ่งเน้นไปที่การรีไซเคิลเปลือกหอยนางรมจากร้านอาหารต่าง ๆ เปลือกหอยที่รวบรวมมาได้จะถูกนำไปตากแดดเป็นเวลาประมาณ 1 ปีเพื่อทำความสะอาด. จากนั้นจึงนำเปลือกเหล่านี้ไปใช้เป็นบ้านหลังแรกให้กับตัวอ่อนหอยนางรมในสถานอนุบาล ตัวอ่อนหอยนางรมจะถูกเลี้ยงดูประมาณ 2-3 สัปดาห์ก่อนที่จะถูกนำกลับไปปล่อยลงทะเลเพื่อสร้างแนวปะการังธรรมชาติ เปลือกหอยนางรมเก่าเพียงหนึ่งเปลือกสามารถเป็นบ้านให้ลูกหอยได้มากถึง 20 ตัวเลยทีเดียว โครงการเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงความพยายามและความร่วมมือจากทั้งภาครัฐและประชาชนในการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมทางทะเล โดยตระหนักถึงคุณค่าของหอยนางรมที่เป็นมากกว่าอาหาร แต่คือหัวใจสำคัญของการรักษาสมดุลของท้องทะเล ที่มา : Reviews in Aquaculture (2020), wildhope.tv, NOAA Fisheries, Restore America's Estuaries อ่านข่าวอื่น : "ประเสริฐ" ย้ำนั่ง มท.1 แค่ข่าวลือ นายกฯ ยังไม่ส่งสัญญาณปรับ ครม. "ปะการังสีน้ำเงิน" เสียหายหนัก เหตุเรือส่งสินค้าเกยตื้นเกาะสุรินทร์

วันที่ 15 พ.ค.2564 สำนักบริหารพื้นที่อนุรักษ์ที่ 11 เปิดเผยถึงกรณีมีกลุ่มนักท่องเที่ยวขับรถยนต์ขึ้นไ

Tags:

• ฟรี เครดิต คา สิ โนฝาก 2 บาท รับ 100 ล่าสุด
• m88fifa
• autoslot777
• ดาว โลด โจ๊ก เกอร์
• bigshot 918kiss
• ทดลอง เกม สล็อต roma เล่น ฟรีufabet แม่