วันนี้ (7 ก.ย.2566) พล.ต.อ.สุรเชษฐ์ หักพาล รองผู้บ

วันนี้ (24 เม.ย.2565) นายสุริยพล นุชอนงค์ ผู้อำนวยการกองพัฒนาแหล่งน้ำขนาดกลาง กรมชลประทาน กล่าวถึงกรณีที่กรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง (ทช.) ระบุว่า โครงการแก้มลิงเกาะพระทอง ซึ่งก่อสร้างบริเวณ ต.เกาะพร
เมื่อวันที่ 24 พ.ย.2564 ผู้ใช้เฟซบุ๊กคนหนึ่งได้ตั้งคำถามถึงการสอนออนไลน์ในคาบวิชาภาษาอังกฤษของลูก โดยคิดว่าครูน่าจะสอนผิดจึงได้สอบถามเพื่อนหลายคนว่าครูสอนผิดหรือไม่ ก่อนจะเปิดไมค์ทักท้วงเนื้อหาการสอนเ
ตัวละครที่แต่งองค์ทรงเครื่องอย่างงดงาม ร้องบทลิเกอย่างไพเราะ และการสวมบทบาทอย่างสมจริงเป็น พระเอก, นางเอก, ตัวโกง, ตัวตลก และนางอิจฉา ตรึงผู้ชมให้เกิดความรู้สึกร่วมตลอดเวลาหลายชั่วโมงของการแสดงตั้งแต่เช้าถึงเที่ยงคืน คณะลิเก ส.สันคะยอม 2 เป็นคณะลิเกพื้นเมืองล้านนาจาก อ.สันป่าตอง จ.เชียงใหม่ ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ.2498 ในยุคที่คณะลิเกพื้นเมืองล้านนาเฟื่องฟู นิเวศน์ ชุมภูศรี คือ หัวหน้า คณะ ส.สันคะยอม 2 ผู้รับไม้ต่อจากบิดา ทองสุข ชุมภูศรี ผู้ก่อตั้ง คณะ ส.สันคะยอม 2 นิเวศน์ บอกว่า ลิเกล้านนาต่างจากลิเกทั่วไป ตรงที่ใช้บทเจรจาเป็นภาษาพื้นเมือง และใช้เครื่องดนตรีแบบเครื่อง 3 หรือเครื่อง 4 น้อยกว่าลิเกภาคกลางที่จะใช้ลงเครื่อง 8 หรือ เครื่อง 12 เพราะมีเครื่องดนตรีน้อยชิ้นเพียง ฉิ่ง, ฉาบ, กลอง และ ระนาด ผู้ตีระนาดเอก จึงต้องเลือกมือระนาดฝีมือดีมานำวง ส่วนเรื่องที่นำมาเล่น ส่วนใหญ่นำมาจากชาดก หรือ เรื่องเล่าในคัมภีร์ใบลาน ดัดแปลงให้มีความร่วมสมัย และคงเอกลักษณ์ความเป็นลิเกล้านนา พร้อมพัฒนาการแสดงให้ถูกใจผู้ชม และสร้างทายาทผู้สืบทอดศิลปะแขนงนี้ ฐิตาภรณ์ ชุมภูสี ลูกสาวของนิเวศน์ ชุมภูศรี ผู้รับบทบาท นางโกง คือ ทายาทรุ่นที่ 3 ที่เติบโตมากับโรงลิเก เรียนรู้การร้องและการแสดงมาตั้งแต่เด็ก แม้จะจบการศึกษาจากคณะเทคนิคการแพทย์ และมีงานประจำ แต่เมื่อมีโอกาส ฐิตาภรณ์ ก็จะร่วมแสดงด้วย ฐิตาภรณ์เล่าว่า เอกลักษณ์ของลิเกล้านนา คือ บทเจรจาที่ใช้ภาษาเหนือ ใช้มุกตลกที่คนในท้องถิ่นเข้าใจ และการนำเพลงพื้นบ้านล้านนามาประยุกต์ใช้ เพื่อสร้างความบันเทิงแก่ผู้ชม เช่น การจ๊อย และ การซอพื้นเมือง ส่วนตัวเห็นว่าเป็นการแสดงที่ค่อนข้างยากต้องใช้ประสบการณ์ สังเกต และลงมือทำ ที เด็ด วิเคราะห์ บอลค่อยๆเรียนรู้ปรับปรุงนำส่วนที่ดีมาปรับใช้ และ ต้องมีการพัฒนาตามยุคสมัยด้วย ลิเกพื้นเมืองล้านนา เกิดขึ้นเมื่อครั้งเจ้าดารารัศมี พระราชชายา เสด็จกลับนครเชียงใหม่เมื่อปี พ.ศ.2457 ก่อนจะรับครูดนตรีและนาฏศิลป์ไทย มาสอนดนตรีไทย ฟ้อนรำ ละคร โขน รวมถึงลิเก ให้เจ้านายฝ่ายเหนือและข้าราชบริพาร เพื่อจัดแสดงภายในพระตำหนัก และ บูชาเสาอินทขีล วัดเจดีย์หลวง ภายหลังจึงมีการถ่ายทอดลิเกเพื่อแสดงเป็นอาชีพ มีการตั้งคณะลิเกพื้นเมืองล้านนา กว่า 20 คณะ แม้ในช่วงเวลาต่อมาหลายคณะจะยุติการแสดง แต่คณะ ส.สันคะยอม 2 ก็ยังคงสืบทอดลิเกพื้นเมืองล้านนามาจนถึงปัจจุบันพยุงศักดิ์ ศรีวิชัย ผู้สื่อข่าวอาวุโสไทยพีบีเอส ศูนย์ข่าวภาคเหนือ
สัตวแพทย์หญิงชนัญญา กาญจนสาขา สัตวแพทย์ประจำอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ กรมอุทยานแห่งชาติสัตว์ป่าและพันธุ์
ตัวละครที่แต่งองค์ทรงเครื่องอย่างงดงาม ร้องบทลิเกอย่างไพเราะ และการสวมบทบาทอย่างสมจริงเป็น พระเอก, น
วันนี้ (20 ธ.ค.2565) นายชวน หลีกภัย ประธานสภาผู้แทนราษฎร กล่าวถึงผลสำรวจประชาชนที่เรียกร้องให้มีการย
ตัวละครที่แต่งองค์ทรงเครื่องอย่างงดงาม ร้องบทลิเกอย่างไพเราะ และการสวมบทบาทอย่างสมจริงเป็น พระเอก, นางเอก, ตัวโกง, ตัวตลก และนางอิจฉา ตรึงผู้ชมให้เกิดความรู้สึกร่วมตลอดเวลาหลายชั่วโมงของการแสดงตั้งแต่เช้าถึงเที่ยงคืน คณะลิเก ส.สันคะยอม 2 เป็นคณะลิเกพื้นเมืองล้านนาจาก อ.สันป่าตอง จ.เชียงใหม่ ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ.2498 ในยุคที่คณะลิเกพื้นเมืองล้านนาเฟื่องฟู นิเวศน์ ชุมภูศรี คือ หัวหน้า คณะ ส.สันคะยอม 2 ผู้รับไม้ต่อจากบิดา ทองสุข ชุมภูศรี ผู้ก่อตั้ง คณะ ส.สันคะยอม 2 นิเวศน์ บอกว่า ลิเกล้านนาต่างจากลิเกทั่วไป ตรงที่ใช้บทเจรจาเป็นภาษาพื้นเมือง และใช้เครื่องดนตรีแบบเครื่อง 3 หรือเครื่อง 4 น้อยกว่าลิเกภาคกลางที่จะใช้ลงเครื่อง 8 หรือ เครื่อง 12 เพราะมีเครื่องดนตรีน้อยชิ้นเพียง ฉิ่ง, ฉาบ, กลอง และ ระนาด ผู้ตีระนาดเอก จึงต้องเลือกมือระนาดฝีมือดีมานำวง ส่วนเรื่องที่นำมาเล่น ส่วนใหญ่นำมาจากชาดก หรือ เรื่องเล่าในคัมภีร์ใบลาน ดัดแปลงให้มีความร่วมสมัย และคงเอกลักษณ์ความเป็นลิเกล้านนา พร้อมพัฒนาการแสดงให้ถูกใจผู้ชม และสร้างทายาทผู้สืบทอดศิลปะแขนงนี้ ฐิตาภรณ์ ชุมภูสี ลูกสาวของนิเวศน์ ชุมภูศรี ผู้รับบทบาท นางโกง คือ ทายาทรุ่นที่ 3 ที่เติบโตมากับโรงลิเก เรียนรู้การร้องและการแสดงมาตั้งแต่เด็ก แม้จะจบการศึกษาจากคณะเทคนิคการแพทย์ และมีงานประจำ แต่เมื่อมีโอกาส ฐิตาภรณ์ ก็จะร่วมแสดงด้วย ฐิตาภรณ์เล่าว่า เอกลักษณ์ของลิเกล้านนา คือ บทเจรจาที่ใช้ภาษาเหนือ ใช้มุกตลกที่คนในท้องถิ่นเข้าใจ และการนำเพลงพื้นบ้านล้านนามาประยุกต์ใช้ เพื่อสร้างความบันเทิงแก่ผู้ชม เช่น การจ๊อย และ การซอพื้นเมือง ส่วนตัวเห็นว่าเป็นการแสดงที่ค่อนข้างยากต้องใช้ประสบการณ์ สังเกต และลงมือทำ ที เด็ด วิเคราะห์ บอลค่อยๆเรียนรู้ปรับปรุงนำส่วนที่ดีมาปรับใช้ และ ต้องมีการพัฒนาตามยุคสมัยด้วย ลิเกพื้นเมืองล้านนา เกิดขึ้นเมื่อครั้งเจ้าดารารัศมี พระราชชายา เสด็จกลับนครเชียงใหม่เมื่อปี พ.ศ.2457 ก่อนจะรับครูดนตรีและนาฏศิลป์ไทย มาสอนดนตรีไทย ฟ้อนรำ ละคร โขน รวมถึงลิเก ให้เจ้านายฝ่ายเหนือและข้าราชบริพาร เพื่อจัดแสดงภายในพระตำหนัก และ บูชาเสาอินทขีล วัดเจดีย์หลวง ภายหลังจึงมีการถ่ายทอดลิเกเพื่อแสดงเป็นอาชีพ มีการตั้งคณะลิเกพื้นเมืองล้านนา กว่า 20 คณะ แม้ในช่วงเวลาต่อมาหลายคณะจะยุติการแสดง แต่คณะ ส.สันคะยอม 2 ก็ยังคงสืบทอดลิเกพื้นเมืองล้านนามาจนถึงปัจจุบันพยุงศักดิ์ ศรีวิชัย ผู้สื่อข่าวอาวุโสไทยพีบีเอส ศูนย์ข่าวภาคเหนือ
ชาวองครักษ์ชุมนุมประท้วงไม่พอใจน้ำท่วม ชาวบ้านในอำเภอองครักษ์ จังหวัดนครนายกออกมาชุมนุมเรียกร้อง หลั