UID: 00176

วันนี้ (18 เม.ย.2565) นายวิษณุ เครืองาม รองนายกรัฐมนตรี ฝ่ายกฎหมาย ระบุถึงกรณีที่ฝ่ายค้านขอเปิดอภิปร

วันนี้ (16 ก.ย.2567) นพ.พรหมินทร์ เลิศสุริย์เดช เลขาธิการนายกรัฐมนตรี กล่าวถึงกรณีการแบ่งงาน "รองนาย

เก่า-ใหม่ ไม่สำคัญ เท่ากับศรัทธาในพุทธศาสนาและพระเกจิ ที่หนุนนำให้ “เจา เผิง (Zhao Peng)” ชาวจีนแผ่นดินใหญ่สนใจศึกษาและสะสมพระเครื่องไทยอย่างจริงจังมานานกว่า14 ปี ก่อนต่อยอดเชิงธุรกิจ เปิดศูนย์พระเครื่องในกรุงปักกิ่ง และเป็นที่ยอมรับในฐานะเซียนพระฝีมือดี 12 วันหลังแดนมังกรกลับมาเปิดการเดินทาง อาจยังเร็วไปหากจะวัดผลจากกำลังเช่าซื้อของชาวจีนที่กลับมาในตลาดพระเครื่องบ้านเรา แต่กระแสวัตถุมงคลไทยที่ยังไม่แผ่ว ก็ยังเป็นความหวังว่าตลาดพระเครื่องไทยในกลุ่มต่างชาติโดยเฉพาะชาวจีน ยังเติบโตได้อีก หากจำแนกวัตถุมงคลที่ชาวจีนนิยมเช่าบูชาจากบ้านเรา แบบเข้าใจง่าย ๆ ส่วนแรกคือเครื่องรางของขลัง เช่น ตะกรุด สีผึ้ง องค์เทพต่าง ๆ นิยมมากในกลุ่มขาวจีนแผ่นดินใหญ่ อีกส่วน คือพระเครื่อง ซึ่งถ้าเทียบกับประเทศเพื่อนบ้านในอาเซียน ไทยคือตลาดใหญ่สุด และมีเอกลักษณ์ หรือที่คนในวงการพระเครื่องเรียกว่า พุทธศิลป์ เป็นที่นิยมในกลุ่มชาวจีน จากฮ่องกง ไต้หวัน รวมทั้งชาวจีนในสิงคโปร์ ซึ่งมีฐานนับถือพุทธศาสนาคล้ายคลึงกับคนไทย ที่ผ่านมามีทั้งเช่าไปนับถือบูชาเป็นที่พึ่งทางใจ บ้างก็ห้อยเป็นเครื่องประดับตามแฟชั่น ไปไกลที่สุดคือต่อยอดเชิงพาณิชย์ ถึงขนาดชาวจีนไปเปิดแผงเช่าพระไทยในต่างประเทศ Mr.Mel Vern นักธุรกิจให้เช่าพระเครื่องชาวสิงคโปร์ เห็นโอกาสและลงทุนเปิดศูนย์พระเครื่องไทยในหลายเมืองของจีน ทั้ง เซินเจิ้น หางโจว และฉงชิ่การ ฟัง เสียง ไฮโลง ด้วยเห็นคุณค่าและเสน่ห์ของพระเครื่องที่ต่อยอดในเชิงพาณิชย์ได้ ด้านกฤษฎา ไทยสำราญ (ต้อม นครสวรรค์) เจ้าของธุรกิจเช่าพระเครื่อง เปิดเผยว่า วงการเช่าพระเครื่องนั้น ชาวสิงคโปร์สู้ราคามาก ไทยขาย 10,000 บาท เขาขาย 30,000 บาท คนจีน หรือคนสิงคโปร์ก็ซื้อกัน บางคนอาจมองว่าไทยขายแพงแล้ว แต่หากไทยขาย 100,000 บาท เขาขาย 120,000 - 150,000 บาท ประเสริฐ จินดาบุญจรัส (หยู ท่าดินแดง) เจ้าของธุรกิจเช่าพระเครื่อง ชาวจีนสายเลือดหัวการค้าที่กระโจนเข้ามาในวงการวัตถุมงคล เปิดมุมมองของเซียนพระ เห็นว่า ยังไม่น่ากังวล เพราะเชื่อมั่นในศิลป์และศาสตร์ที่เป็นเอกลักษณ์พระเครื่องไทยที่หาตัวจับได้ยาก ด้าน รอบทิศ ไวยสุศรี นักวิชาการด้านศาสนาและแฟนพันธุ์แท้พระเกจิไทย เห็นว่า ไทยควรใช้ซอฟต์พาวเวอร์ที่มี สื่อสารถึงคุณค่าและความหมายของพระเครื่อง เพื่อประโยชน์ในระยะยาวด้วย ปฏิเสธได้ยากว่าฐานลูกค้าที่มาก กำลังซื้อและค่าเงินที่แข็งแรงของชาวจีน สร้างมูลค่าทางเศรษฐกิจในตลาดวัตถุมงคลไทยได้สูง ตลาดพระเครื่องยุคใหม่ จึงไม่ใช่แค่เรื่องของศรัทธา คุณค่าทางใจ ประวัติศาสตร์และความงามทางพุทธศิลป์ แต่ยังผูกโยงกับพุทธพาณิชย์ ที่มีการลงทุนและกำไรเกี่ยวเข้ามาข้อง

เก่า-ใหม่ ไม่สำคัญ เท่ากับศรัทธาในพุทธศาสนาและพระเกจิ ที่หนุนนำให้ “เจา เผิง (Zhao Peng)” ชาวจีนแผ่น