UID: 58697

เมื่อวันที่ 25 ก.ย.2566 ทางการฟิลิปปินส์ เปิดเผยว่า ได้เปิดปฏิบัติการพิเศษเพื่อรื้อถอนแนวกั้นลอยน้ำท

ประสบการณ🍐➕🤍์เดิ🐴🐦💪นทางท🌿ั่วโลกกว่า 9🐙➕1️⃣0 ประเทศ ห🍓ลากหลายมุมมอ🐱งผ่านสายตา - การพูดคุย ความเชื่อมโยงที่น่าค้นหา

ประสบการณ์เดินทางทั่วโลกกว่า 90 ประเทศ หลากหลายมุมมองผ่านสายตา - การพูดคุย ความเชื่อมโยงที่น่าค้นหา ทำให้ "วรรณสิงห์ ประเสริฐกุล" เริ่มโปรเจกต์ภาพยนต์ที่จะสะท้อนให้เห็นความรุนแรง ความขัดแย้ง ภายใต้สนามสงครามในหลายประเทศ รวมถึงความรุนแรงที่เกิดจากสิ่งแวดล้อม "รายการคุยนอกกรอบ กับ สุทธิชัย หยุ่น" ได้มีโอกาสสัมภาษณ์พิเศษแนวคิด และเหตุผล ที่ทำให้ชายผู้นี้ ในฐานะนักเดินทาง นักเขียน นักคิด ยูทูบเบอร์ และนักทำสารคดี อยากถ่ายทอดเป็นเรื่องราวผ่านภาพยนตร์กว่า 2 ชั่วโมง เขาจะเล่าเรื่องความรุนแรง สงคราม สิ่งแวดล้อม และความเป็นมนุษย์อย่างไร แม้ตอนนี้ยังไม่ได้เคาะชื่อเรื่อง แต่ "วรรณสิงห์" แง้มว่า เป็นเรื่องที่เน้นการสำรวจความรุนแรงบนโลกใบนี้ ไม่เฉพาะเรื่องสงคราม แต่พยายามสะท้อนให้เห็นถึงการพัฒนาของโลก แต่ทำไมสิ่งเหล่านี้ยังมีอยู่ ตั้งแต่อดีตกาล – ปัจจุบัน คาดว่าอนาคตก็จะยังคงอยู่ การเดินทางมาหลากหลาย ทำให้เห็นเรื่องราวที่มีความเชื่อมต่อกัน ไม่ว่าjoker ฝาก วอ ล เลทจะเป็นที่แอฟริกา ตะวันออกกลาง อเมริกาใต้ รวมถึงเมียนมา ด้วยความที่เมียนมา มีความซับซ้อนน่าสนใจ และเป็นสงครามยาวนานที่สุดในโลก 76 ปี แล้วก็ไม่เคยสงบ ถ้าถามว่า สามารถสรุปได้หรือไม่ ทำไมสงความ ความรุนแรง 👌👊🤚🔛ยังมีตลอด ตั้งแต่มีมนุษย์มาจนถึงวันนี้ การสรุปของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ดังนั้นภาพยนต์ที่ทำออกมาจึงไม่ใช่เป็นการสอน หรือให้คนดูมานั่งจดจำ แต่จะเป็นเรื่องราวผ่านมุมมองจากสิ่งที่เกิดขึ้น "ผมเป็นทั้งคนถ่าย กำกับ เขียนบทเอง เพราะว่าไปคนเดียว🐉 🌍ซึ่งก็อาจจะเป็นจุดขายว่านี่คือ "วรรณสิงห์" และก็หวังว่าจะเป็นสิ่งหนึ่งที่น่าสนใจ แต่ไม่อยากให้มันเป็นสิ่งเดียวนะ สุดท้ายอยากให้เรื่องของมันกลายเป็นหัวใจที่ทำให้คนอยากดู แม้จะเป็นการถ่ายคนเดียว แต่มั่นใจว่าออกมาเหมือนหนังภาพยน📝ตร์แน่นอน เพราะผมขนกล้องถ่ายหนังไปเองเลย" การเล่าเรื่องราวของมนุษยชาติ ที่โยงกับความรุนแรงในทุกรูปแบบ เริ่มจากที่ตัวเองมีความสงสัยว่าความรุนแรง ความขัดแย้ง มีบทบาทอะไรของพวกเราในฐานะสิ่งมีชีวิตหนึ่งของโลกใบนี้ แต่ยังรวมไปถึงความรุนแรงที่เกิดขึ้นในด้านต่าง ๆ รวมทั้งความรุนแรงจากสภาพอากาศ โดยจะถ่ายทอดให้เหมือนหนังแอ็กชัน เพื่อคนดูจะได้ไม่เบื่อ "ตอนนี้อยากไป แต่ไม่รู้จะได้กลับไปอีกครั้งหรือไม่ คือ อัฟกานิสถาน เพราะสู่ยุคสงบแล้ว คนที่รบกับรัฐบาลไม่มีแล้ว ที่ผ่านมาความรุนแรงเกิดขึ้นจากผู้มีอำนาจ กับประชาชน แนวก่อการร้ายไม่มีแล้ว การไปไหนมาไหนก็สะดวกมากขึ้น เพียงแค่การเป็นสื่อเข้าไปก็จะมีข้อจำกัดอะไรหลาย ๆ อย่าง แต่สิ่งที่ผมสนใจคือผมอยากเล่าเรื่อง ชีวิตคนที่อยู่ที่นั่น ที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาตั้งแต่ยุคโซเวียต ยุคอเมริกัน ยุคตาลีบัน อยู่มา 40-50 ปี เจออะไรมาบ้าง" บทสนทนามาถึงเรื่องของการใช้ที่ย้อนกลับไป 10 ปี ที่ผ่านมาของวรรณสิงห์ ที่ได้ทำอะไรมากมายหลายอย่าง มุ่งมั่นอยากหลายอย่างมากมาย บทสรุปในตอนนี้ "วรรณสิงห์" บอกว่า มีความสัมพันธ์รัก ๆ เลิก ๆ กับการเดินทาง เดี๋ยวชอบ เดี๋ยวเบื่อ อาจเพราะถึงจุดอิ่มตัว ทำให้อยากอยู่บ้านมากขึ้น แต่เมื่ออยู่บ้านก็อยากจะกลับไปเดินทาง "ช่วงอายุน้อย ๆ เราตามหาตัวเอง แล้วพบตัวตนอยู่ในนั้น เรียกได้ว่าเสพติดการเดินทาง แต่พอรู้สึกว่าเสพติดมากเกินไป จนไม่รู้จักตัวเอง ไม่มีเวลาอยู่บ้าน จึงพยายามเบรกตัวเอง และก็มีช่วงท🏖️ี่มีความรู้สึกขัดแย้งกับตัวเองว่าสิ่งที่ทำมันมีผลอะไรกับโลกจริงหรือเปล่า" งานการเมือง ในบทบาทกรรมาธิการในการผลักดัน ขับเคลื่อนสังคมในด้านต่าง ๆ เป็นอีกสิ่งที่ได้เข้าไปลองทำ ก็พบว่า มีคุณค่าในอีกแบบ แต่กลับยิ่งสะท้อนว่าเราถนัดทำงานด้านสื่อมากกว่า "วรรณสิงห์" ใช้คำนิยามว่า "มันไม่ถนัดไม้ถนัดมือเหมือนแบบทำสื่อแล้วคิดออกทันที" ขณะเดียวกันการเดินทางเหมือนจะเป็นสมการ ที่รู้สึกได้ว่ามีความเข้าใจ เข้าถึง ในฐานะนักเล่าเรื่อง จนสุดท้ายก็ได้มาลงเอยกับโปรเจกต์ภาพยนตร์ และคิดว่าความสัมพันธ์นี้จะเข้าสู่วัยกลางคนอย่างสนุกสนาน ถ้าถามว่าตอนไปทำงานการเมือง มันตอบโจทย์ ความต้องการที่อยากเห็นความเปลี่ยนแปลงในสังคมหรือไม่ วรรณสิงห์ มองว่าตอบโจทย์ที่ตัวเองได้เป็นส่วนหนึ่งของกลไกการเปลี่ยนแปลง แต่ รู้สึกว่าการมีส่วนร่วมในการคลอดกฎหมาย การประชุมคณะกรรมาธิการ การแก้ประเด็นสิ่งแวดล้อม การผลักดันให้กฎหมายผ่าน ซึ่งเป็นงานเทคนิคหลังบ้านที่ยังไม่ชำนาญมากนัก แต่ก็ยังทำอยู่ แต่ไม่ค่อยได้ออกสื่อ ไม่ได้ทำการเมืองในเชิงโซเชียล "มันเป็นการทำงานที่ต้องประชุมสัปดาห์ละหลายสิบชั่วโมง ต้องมีวาระหนึ่ง วาระสอง และหากจะผลักดันเรื่องอะไร ก็จะต้องทำเอกสารทุกครั้ง จึงเสมือนเป็นโลกใหม่ที่ไม่ชำนาญ จากคนที่ทำงานฟรีแลนซ์ เป็นเจ้าของธุรกิจตัวเองมาตลอด ไม่มีระเบียบอะไร ทำให้เสร็จก็พอแล้ว" "ผมก็นั่งถามตัวเองอยู่ตลอดว่า ถ้าวันหนึ่งมีคนมาเสนอโปรเจกต์ให้ไปถ่ายคลิปที่ดาวอังคาร แต่ไม่ได้กลับมาที่โลกแล้ว ผมจะไปไหม ... ? "  หนึ่งในบทสนทนาของ 2 หนุ่มต่างวัย ซึ่ง วรรณสิงห์ ได้เปิดประเด็นขึ้นมา โดย "คุณสุทธิชัย" ให้คำตอบชัดเจนว่า หากได้รับโอกาส เป็นตั๋วเที่ยวเดียว ไปแล้วแต่ไม่ได้กลับมา แต่สามารถไป ไลฟ์ที่ดาวอังคารได้ ในอายุตอนนี้ก็พร้อมที่จะไป เพราะถือว่าคุ้มและจะชวน "วรรณสิงห์" ไปโดยตั้งชื่อว่า "คน 2 วัยไปดาวอังคาร" ท่ามกลางเสียงหัวเราะของคนสองวัย "วรรณสิงห์" บอกว่าก็น่าคิด ตอนนี้ใจอาจจะบอกว่าไม่อยากไป แต่ในอนาคตก็ไม่แน่ (หัวเราะ) วรรณสิงห์ บอกว่า ความเปลี่ยนแปลงในประเทศไทย และในโลกเร็วมาก เห็นได้จากที่ตัวเองเป็นวัยรุ่นกลุ่มสุดท้ายที่ได้อยู่ในโลกแอนะล็อก โลกที่ไม่มีอินเทอร์เน็ต เป็นเจนเนอเรชันแรกที่โตมากับวิดีโอเกมส์ ทำให้เห็นช่วงเวลาการเปลี่ยนแปลงสั้นลงเรื่อย ๆ เด็ก ๆ มีบทบาทในสังคมมากขึ้น เพราะมีพื้นที่ให้แสดงความคิดเห็นและรวมตัวกันในแบบที่ไม่เคยมี แต่ในขณะเดียวกันก็เป็นสังคมสูงวัยเชิงกายภาพ แต่ในเชิงผลักดันกลายเป็นสังคมที่เด็กลดลงเรื่อย ๆ ดังนั้นจึงน่าคิดว่าจะเป็นอย่างไรในอนาคต ถ้าถามว่าวัยรุ่นหลายคน อยากจะเป็นเหมือน "วรรณสิงห์" เอาจริง ๆ ผมไม่รู้ว่าเขาอยากเป็นวรรณสิงห์หรือเปล่า แต่ถ้าอยากเป็นนักทำสารคดี ก็อยากบอกว่าใจเย็น ๆ พยายามรีดความรู้สึกกดดันที่ต้องมีคอนเทนต์ทุกวันออกไปให้หมด ซึ่งหลัก ๆ ตัวเองก็รีดความรู้สึกนี้ไปได้ด้วยการเลิกเล่นโซเชียล วรรณสิงห์ บอกว่า 2 ปีมานี้จากร้อยเหลือประมาณ 5-10% ของการเปิดดูโซเชียล มันโล่งหัวมาก ในแง่หนึ่งเขาเกิดอะไรขึ้นในสังคมจะไม่รู้เรื่องเลย แต่มันก็ทำให้อ่านหนังสือจบหลายเล่มมากขึ้น ได้ดูหนังดี ๆ มากขึ้น สิ่งสำคัญคือแรงกดดันที่ต้องเทียบตัวเองกับคนอื่นหายไปเลย "หลายคนอาจจะรู้สึกแปลก ๆ เพราะว่าบางคนก็เทียบตัวเขาเองกับผม เพราะมองว่าวรรณสิงห์ได้ไปนู่นไปนี้มา ซึ่งผมก็หันย้อนกลับมา สิ่งที่เราโพสต์ ๆ ก่อนหน้านี้ มันก็เป็นการสร้างแรงกดดันให้คนอื่น รู้สึกว่าชีวิตตัวเองไม่ถึงไหนบ้างหรือเปล่า มีส่วนสร้างความทุกข์ให้กับคนอื่น เราก็เลยหยุดทำบาปด้วยการเลิกโพสต์" วรรณสิงห์ แนะนำต่อว่า บางครั้งอาจไม่ต้องมาถึงจุดนี้ก็ได้ เพราะเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นตามวัย ต้องมีขั้นตอนตามวัยของมัน ช่วงแรก ๆ แรงจูงใจหลัก ๆ อาจจะเป็🙌นเรื่องของการไปเห็นโลกกว้างแล้วตื่นเต้นกับมันก็ได้เหมือนกัน แต่พอถึงจุดนึงมันก็หายไปและก็โตไปตามกาลเวลาของมัน "มาถึงจุดนี้เพราะ ผมผ่านมา 90 กว่าประเทศแล้ว ช่วงหลัง ๆ ผมก็ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองเป็นนักเดินทาง แต่สิ่งที่ทำให้ผมออกไปเรื่อย ๆ คือไปเติมเต็มเรื่องราวที่ต้องเล่า จนทำให้เกิดเรื่องราวมากมายที่ต้องเจอ" พบกับรายการคุยนอกกรอบ กับ สุทธิชัย หยุ่น ทุกวันพฤหัสบดี เวลา 21.30-22.00 น. ทางสถานีโทรทัศน์ไทยพีบีเอส อ่านข่าวอื่น : อ.เชียงคาน จ.เลย เสี่ยงท่วม แม่น้ำโขงเพิ่มสูงชั่วโมง 3 ซม. ก้าวแรกพลเรือน SpaceX สร้างประวัติศาสตร์พามหาเศรษฐีชมวิวโลก “ทองคำ” ขึ้นแรง 200 บาท “ทองรูปพรรณ” ขายออก 39,624 บาท

ฟุตบอลโลก 2022 ที่ประเทศกาตาร์ ประจำวันเสาร์ที่ 26 พ.ย.2565 มีการแข่งขันทั้งหมด 4 คู่  โดยเป็นเกมนัด