UID: 58597

คืบหน้าเกิดเหตุรางรถไฟฟ้าสายสีชมพู ร่วงหล่น เป็นทางยาวกว่า 5 กม. บริเวณหน้าตลาดกรมชลประทาน ถนนติวานน

การเรียนออนไลน์ช่วยขับเคลื่อนการเรียนการสอนในช่วงวิฤตโควิด แต่อาจไม่เหมาะกับบางกลุ่มวิชาชีพที่ต้องฝึ

การเรียนออนไลน์ช่วยขับเคลื่อนการเรียนการสอนในช่วงวิฤตโควิด แต่อาจไม่เหมาะกับบางกลุ่มวิชาชีพที่ต้องฝึกทักษะการปฏิบัติเป็นหลัก ไทยพีบีเอสออนไลน์ ชวนคุยกับอีกหนึ่งวิชาชีพอย่าง นักศึกษาพยาบาล เมื่อประสบการณ์การพยาบาลกับผู้ป่วยจริงสำคัญที่สุดในวิชาปฏิบัติการ แต่หากการได้ฝึกช้า หรือ ต้องเลื่อนออกไป จะเป็นอย่างไร รวมถึงอนาคตในการทำงาน จะต้องปรับตัว เตรียมความพร้อมอย่างไร เมื่อการทำงานในระบบโรงพยาบาล เข้าใกล้มาทุกขณะ น.ส.วรกมล ลำยอง นักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 2 โรงเรียนพยาบาลรามาธิบดี คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล กล่าวว่า เริ่มเรียนออนไลน์ตั้งแต่ชั้นปีที่ 1 คือในช่วงเดือน มี.ค.2563 มาถึงปัจจุบันในเดือน ส.ค.2564 โดยเรียนทฤษฎีในทุกวิชา ตารางเรียนค่อนข้างแน่น เริ่มตั้งแต่เวลา 08.00-17.00 น.ทุกวัน และจำเป็นต้องโฟกัสการเรียนในแต่ละคลาสอย่างมาก เนื่องจากหากไม่เข้าใจก็จะต้องมาเปิดดูคลิปย้อนหลัง กระทบชีวิตส่วนตัวในด้านอื่น ๆ ด้วย มหาวิทยาลัยปรับการเรียนเน้นภาคทฤษฎีก่อน ตั้งแต่ช่วงชั้นปีที่ 1 จะเป็นวิชาพื้นฐาน เช่น ภาษา และอื่น ๆ ขณะที่ปี 2 ก็ขยับวิชาทฤษฎีมาไว้ในเทอมแรก หากสถานการณ์โควิดคลี่คลายในเทอม 2 อาจจะได้เรียนภาคปฏิบัติ แต่หากยังไม่คลี่คลายก็คงต้องเรียนออนไลน์ไปก่อน น.ส.วรกมล เล่าว่า หลังจากเปิดเทอมในช่วงปี 1 ไปเรียนที่มหาวิทยาลัยได้ประมาณ 1 สัปดาห์ และมีสถานการณ์ COVID-19 จึงเริ่มเรียนออนไลน์ หลังจากนั้นสถานการณ์เริ่มดีขึ้น ตัวเลขผู้ติดเชื้อลดลง ก็มีความหวังว่าจะได้กลับไปเรียนที่มหาวิทยาลัย แต่ก็มีการระบาดขึ้นมาอีกครั้ง ทำให้ต้องเรียนออนไลน์ต่อเนื่อง ขณะที่ บางวิชาได้มีการปรับรูปแบบจากการให้เกรด A,B,C,D ไปเป็น ตัดเกรดแบบ OSU คือ O มาจาก Outstanding (โดดเด่น) S มาจาก Satisfaction (พึงพอใจ),U มาจาก Unsatisfaction (ไม่พึงพอใจ) รุ่นปี 63 ก็จะเป็นปีที่เรียนออนไลน์ทั้งปี เราเข้าปี 1 จึงไม่มีกิจกรรมพวกเฟรชชี่ กิจกรรมรับน้องก็เลื่อนไปเทอม 2 และมีสถานการณ์ COVID-19 ก็เลื่อนไปอีก ก็มีการจับสายรหัส มีพี่เทค หรือกิจกรรมต่าง ๆ ของคณะ หรือที่ทำร่วมกันก็เลื่อนไปหมด และปรับรูปแบบเป็นออนไลน์ จนเราขึ้นปี 2 ก็เตรียมวิธีการดูแลน้องปี 1 ในรูปแบบออนไลน์ น.ส.วรกมล ยังกล่าวว่า กิจกรรมต่าง ๆ ที่จะเกิดขึ้นหากมหาวิทยาลัยเปิดก็ขาดหายไป รวมถึงโอกาสบางอย่างก็ขาดหายไปเช่นเดียวกัน โดยตนได้รับทุนเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนไปทางมหาวิทยาลัยในไต้หวันในช่วงปิดเทอมประมาณ 2 สัปดาห์ แต่ด้วยสถานการณ์ COVID-19 จึงทำให้เธอไม่ได้เดินทางไปหาประสบการณ์ที่ไต้หวัน และใช้วิธีการเรียนรู้และแลกเปลี่ยนผ่านระบบออนไลน์แทน น.ส.วรกมล กล่าวว่า ปัญหาในการเรียนออนไลน์ เบื้องต้นคือ อุปกรณ์การเรียนต่าง ๆโดยเฉพาะคอมพิเตอร์และโทรศัพท์มือถือ ซึ่งจำเป็นต้องมีอุปกรณ์แบบนี้อย่างน้อย 2 ชิ้น เพราะบางครั้งใช้ในการเรียน และบางครั้งในการสอบ ต้องมีอุปกรณ์อีกชิ้น รวมถึงสัญญาณอินเทอร์เน็ต ที่บางพื้นที่ก็อาจไม่สะดวก จึงค่อนข้างมีปัญหา รวมถึงปัญหาความเป็นส่วนตัว ที่บางคนอาจจะต้องนั่งเรียนในห้องส่วนกลางของบ้าน ทำให้มีเสียงรบกวน หรือ บางคนไม่สะดวกที่จะเปิดกล้อง อย่างไรก็ตาม ปัญหาหนึ่งคือ ปัญหาด้านความเครียด ในการเรียนออนไลน์ ทั้งการเรียนที่ค่อนข้างใช้เวลานาน โดยเรียนตลอดทั้งวัน การเข้าร่วมประชุมต่าง ๆ ว่า เข้าถูกหรือไม่ การเตรียมเนื้อหา และอุปกรณ์ต่าง ๆ รวมถึงการใช้ชีวิตส่วนตัว การทบทวนบทเรียน บางวันอาจจะได้เข้านอนถึงช่วง 01.00 น. เรียนออนไลน์มีความเครียด แต่ดีที่มีพ่อแม่สนับสนุนทุกอย่าง ส่วนตัวจึงค่อนข้างโฟกัสไปเรื่องเรียนได้เต็มที่ และในทุกสัปดาห์จะต้องออกไปข้างบ้านบ้างเพื่อผ่อนคลาย เพราะตลอดเวลาที่เรียนจะอยู่เพียงในห้องส่วนตัว หรือ ห้องนั่งเล่น และเมื่อหมดเวลาก็พยายามดูหนัง ฟังเพลง ดูการ์ตูน เล่นเกม เพื่อผ่อนคลายความเครียด น.ส.วรกมล เล่าต่อว่า ด้วยการเรียนที่ค่อนข้างหนักประกอบกับการเรียนออนไลน์ นักศึกษาในรุ่นเดียวกับที่เมื่อเปิดเทอมมีประมาณ 300 คน ในช่วงสัปดาห์แรกก็ดรอปไปประมาณ 10 คน และต่อมาคือ ลดลงเหลือราว 240 คน ซึ่งอาจจะเป็นเพราะเนื้อหาการเรียนที่ค่อนข้างยาก หรือเปลี่ยนไปเรียนคณะอื่น รวมถึงปัญหาจากการเรียนออนไลน์ที่อาจทำให้มีความเครียดได้ ทั้งนี้ ปัญหาที่คาดว่าจะเกิดขึ้น คือ ในส่วนของวิชาที่เป็นภาคปฏิบัติ ที่จะเริ่มเรียนในช่วงปี 2 เทอม 2 หลังจากที่ขยับเลื่อนออกไปจากสถานการณ์ COVID-19 ซึ่งหากสถานการณ์ยังไม่คลี่คลาย ก็จะเหลือวิชาที่เป็นทฤษฎีอีก 2 วิชา ขณะที่ส่วนใหญ่คือวิชาภาคปฏิบัติ และหากเลื่อนต่อไปอีก ก็จะกระทบต่อการเรียนในชั้นปีที่ 3 ต่อไป จนถึงใบประกอบวิชาชีพ ด้าน น.ส.พุทธชาติ เพมณี นักศึกษาพยาบาลชั้นปี 3 โรงเรียนพยาบาลรามาธิบดี คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล ก็เป็นอีกคนที่ต้องเรียนออนไลน์ เธอเล่าว่า ตอนนี้เรียนสัปดาห์ละ 5 วัน ค่อนข้างเครียด ต้องนั่งหน้าคอมพิวเตอร์วันละ 8 ชั่วโมง เป็นอะไรที่หนักมาก เพื่อนบางคนเป็นออฟฟิศซินโดรม กระทบต่อสุขภาพจิต สุขภาพกาย เรียนไม่รู้เรื่อง สัญญาณอินเทอร์เน็ตไม่ดี ทุกอย่างประกอบกันหมด อีกทั้งก็เป็นเทอมแรก ของปี 3 แม้จะปรับตัวกับการเรียนแบบนี้ได้บ้างแล้ว แต่ก็ยังอยากให้ได้กลับไปเรียนแบบปกติได้โดยเร็ว เพราะเพื่อน ๆ ต่างหวังว่า จะได้ขึ้นฝึกภาคปฏิบัติ ได้เรียนรู้ทักษะต่าง ๆ ก่อนจะเข้าระบบการทำงานจริงในโรงพยาบาล แต่การระบาดของ COVID-19 ทำให้การฝึกต้องรอก่อน แม้มหาวิทยาลัยจะมีแนวทางในการเรียนการสอนในช่วงนี้ เช่น การเปิดคลิปวิดีโอ ก็ไม่สามารถเรียนได้อย่างมีประสิทธิภาพเท่ากับเรียนปฏิบัติความรู้จากการเรียนหากถูกนำมาฝึกปฏิบัติบ่อย ๆ ซ้ำ ๆ จนคล่อง สิ่งนี้จะทำให้เกิดทักษะ ความชำนาญ เช่น ฝึกเจาะเลือด ฉีดยา เรียนหุ่นเสมือนจริง รวมทั้งมีการจำลองเหตุการณ์ ปีนี้ยังไม่ได้ขึ้นฝึกปฏิบัติ ไม่ได้ทดลองทำ ทำให้ค่อนข้างกังวล ว่า จะเรียนไม่ทันหากยิ่งได้ฝึกช้า หรือ อาจจะไม่ได้ฝึกเลย แต่หลักสูตรก็ต้องบังคับให้นักศึกษาจบใน 4 ปี น.ส.พุทธชาติ ยังกังวลว่า เมื่อจบแล้วไปทำงาน อาจมีความพร้อมไม่เต็มที่ อนาคตต้องดูแลผู้ป่วย มีความกดดันสูงมาก ไม่อยากให้เกิดข้อผิดพลาดอะไรเลย เพราะ "เป็นชีวิตของคน" สิ่งที่ทำได้ตอนนี้ คือ ต้องฝึกตัวเองมากขึ้น เช่น ซื้ออุปกรณ์มาเพื่อฝึกฝนการฉีดยา ด้วยการนำเข็มมาทดลองฉีดใส่ฟองน้ำ เพื่อทบทวนทักษะตนเอง เพราะการฉีดยาก็ต้องใช้การฝึกฝน จะโดสยายังไงให้ครบ ให้หมดขวด และต้องไม่ให้มีการปนเปื้อนสิ่งสกปรก หากต้องออกไปทำงานจริง การใส่สายสวนปัสสาวะ ยังมองว่าเป็นสิ่งที่ค่อนข้างยาก เพราะด้วยขั้นตอนเยอะ เกี่ยวข้องกับระบบอวัยวะเพศ ทุกอย่างจะต้องสะอาด เพราะเสี่ยงต่อการติดเชื้อได้ ตรงนี้ก็อาจที่จะต้องฝึกบ่อย ๆ ขณะที่ได้ลองฝึกเรียนกับหุ่น ยังยากเลย นอกจากนี้ ยังมีการฝึกการให้ยาทางสายน้ำเกลือ ซึ่งมีหลายแบบ เช่น การให้ยาผ่านหลอดเลือดดำ ทุกกระบวนการสำคัญทั้งหมด และต้องใช้การจดจำมาก เหมือนตอนที่เราไปโรงพยาบาลทุกอย่าง สิ่งที่พี่พยาบาลทำกับคนไข้ตรงนั้น คือสิ่งที่นักศึกษาพยาบาลควรทำให้ได้ ณ ขณะนี้แม้ว่าจะเคยเรียนมาแล้ว แต่ก็ไม่เท่ากับการที่ได้ขึ้นฝึกปฏิบัติ น.ส.พุทธชาติ กล่าวเพิ่มเติมว่า อยากให้รุ่นพี่ที่ทำงานในวอร์ดเดียวกันในอนาคตเข้าใจ และช่วยสอนงานมากขึ้น น.ส.พุทธชาติ กล่าวว่า ในช่วงที่ผ่านมายังไม่ได้พบกับรุ่นน้องเลย สถานการณ์ COVID-19 ทำให้สูญเสีย การปฏิสัมพันธ์ต่อผู้อื่น ขณะที่การสื่อสารระหว่างรุ่นพี่รุ่นน้องส่วนใหญ่จะใช่ช่องทางออนไลน์ การรับน้องก็ปรับรูปแบบและเห็นหน้ากันก็ผ่านช่องทางออนไลน์ทั้งหมด ขณะที่พี่น้องพยาบาลด้วยกันอยู่กันเป็นเหมือนครอบครัวมาก มีการส่งหนังสือ ชี้แนะให้กันตลอด พอปรับเป็นออนไลน์ ทำให้การสื่อสารน้อยลง หากได้กลับไปเรียนคงดี น.ส.พุทธชาติ ยังเล่าถึงแรงบันดาลใจ ที่เข้ามาเรียนพยาบาลว่า เกิดจากความชอบ ตนเองชอบดูแลผู้อื่น สมัยเด็กที่ป่วยและต้องเข้าโรงพยาบาล ทำให้ได้เห็นมุมต่าง ๆ ในการรักษาของพี่ ๆ พยาบาล จึงต้องการที่จะทำให้ผู้ป่วยรู้สึกดีเมื่อมารักษา อยากดูแลผู้ป่วยให้เต็มที่ การที่เราไม่สบาย เราเป็นทุกข์อยู่แล้ว ก็อยากให้ทุกคนหายเป็นทุกข์จากจุดนี้ ไม่ว่าจะทางร่างกายหรือ จิตใจ ก่อนที่จะเข้า ปี 1 ได้มีโอกาสดูแลผู้ป่วยที่เป็นเพื่อเกม ผ่าน วอ เลทนบ้าน เป็นผู้ป่วยติดเตียง ผู้สูงอายุ และด้วยความที่เขารู้ว่าหนูอยากเป็นพยาบาลก็เลยได้ชวนไปดูแล อาบน้ำ ให้อาหารทางสายยาง เหมือนฝึก เราก็เลยรู้สึกว่า มีความชอบ ทำให้เรามั่นใจว่า เราอยากเรียนพยาบาล นักศึกษาหลายคน ยังคงคาดหวังว่าสถานการณ์โควิด จะจบได้ในเร็ววัน และกลับมาสู่ระบบการเรียนในแบบปกติได้เร็วที่สุด เพื่อเตรียมความพร้อมให้ดีที่สุดก่อนจบการศึกษาและออกไปปฏิบัติหน้าที่ในฐานะพยาบาล ข่าวที่เกี่ยวข้อง เสียงจากห้องเรียนในบ้าน อนาคตที่น่าเป็นห่วง "เด็กพัฒนาช้า-ผู้ปกครองไม่พร้อม" "ครูนักสำรวจ" กับความหวังรัฐช่วยหนุน ผปค. - นร.ช่วงเรียนออนไลน์

วันนี้ (2 ต.ค.2566) กรมอุตุนิยมวิทยา รายงานสถานการณ์พายุหมุนเขตร้อนในมหาสมุทรแปซิฟิกเช้าวันนี้ โดยพา