UID: 66633

วันนี้ (16 พ.ค.2566) สรุปตารางเหรียญ กีฬาซีเกมส์ 2023 ที่ประเทศกัมพูชา วันอังคารที่ 16 พ.ค.2566 (เวล

ความคืบหน้าภายหลังตำรวจควบคุมตัวนายษิทรา เบี้ยบังเกิด หรือทนายตั้ม และภรรยา ได้ที่ จ.ฉะเชิงเทรา ก่อน

การรับรองเป็นอุทยานธรณีโลกสตูล​ (Global​ Geopark)​ จากยูเนสโก​ นับเป็นแสงสว่างให้คนในท้องถิ่นที่คาดหวังว่าจะดึงดูดนักท่องเที่ยวให้เข้ามาในพื้นที่เพิ่มมากยิ่งขึ้น หนึ่งในนั้นคือ "วิสาหกิจชุมชนปันหยาบาติก" ที่ไม่เคยหยุดนิ่งไปกับกาลเวลา แต่พัฒนาต่อยอดจากของดีในชุมชนสู่การเป็นส่วนหนึ่งของเส้นทางอุทยานธรณีโลกสตูล หัวเรือใหญ่ในการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ คือ น.ส.กอบกุล โชติสกุล หรือ กิ่ง ในวัย​ 34​ ปี ที่ตัดสินใจก้าวออกจากการเป็นพนักงานรัฐวิสาหกิจในหัวหิน มาเริ่มต้นพัฒนาวิสาหกิจชุมชนที่บ้านเกิด จนกลายมาเป็นประธานวิสาหกิจชุมชนปันหยาบาติกต่อจากพ่อของเธอ เป็นเวลา 20 ปี ที่ น.ส.กอบกุล เติบโตมากับวิสาหกิจชุมชนปันหยาบาติก ก่อตั้งขึ้นมาตั้งแต่ พ.ศ.2545 รายได้เริ่มลดลงไปตามภาวะเศรษฐกิจ ทำให้ทายาทรุ่นที่ 2 คนนี้ มองหาช่องทางใหม่ ๆ เพื่อเพิ่มรายได้ให้ชุมชนอีกครั้ง ด้วยเอกลักษณ์ "เขียนลายฟอสซิล ย้อมสีดิน " ซึ่งผู้อำนวยการอุทยานธรณีโลกสตูล​ ก็เข้ามาชักชวนให้ร่วมกันสร้างสรรค์ลวดลายฟอสซิล ทะเลโบราณยุคออร์โดวิเชียนได้ทันเวลาพอดี เพื่อร่วมเป็นส่วนหนึ่งในการบอกเล่าเรื่องราวของอุทยานธรณีโลก นอกจากลวดลายแล้ว น.ส.กอบกุล ยังได้ปรึกษากับนักวิจัย กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม เพื่อหาสีธรรมชาติมาใช้ย้อม โดยได้รับคำแนะนำจากกรมทรัพยากรธรณี อุทยานธรณีโลกสตูล และ สวทช.​จนกลายมาเป็นผ้าย้อมสีดิน Terra rossa ที่เกิดจากย่อยสลายของหินปูน ทำให้ได้สีน้ำตาลอมส้มที่เป็นเอกลักษณ์ต่างจากผ้ามัดย้อมทั่วไป หลังสร้างจุดขายให้ผลิตภัณฑ์ได้แล้ว ประกอบกับการเป็นส่วนหนึ่งในเส้นทางท่องเที่ยวอุทยานธรณีโลกสตูล ทำให้รายได้ของวิสาหกิจชุมชนปันหยาบาติกเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง แต่ต้องมาสะดุดในช่วงวิกฤตโควิด-19 เพราะไม่มีนักท่องเที่ยว แต่หลังจากสถานการณ์ดีขึ้น ทำให้ช่วงนี้ออร์เดอร์เริ่มกลับมาเพิ่มขึ้นแล้ว แต่กลับเจอปัญหาใหม่ คือ การขาดแคลนแรงงานฝีมือ น.ส.กอบกุล ยอมรับว่า สมาชิกวิสาหกิจชุมชนปันหยาบาติกลดลงจาก 30 คน เหลืออยู่เพียง 3 คนเท่านั้น เพราะสมาชิกเก่าส่วนใหญ่เป็นผู้สูงอายุที่ร่างกายเริ่มไม่ไหวกับการทำงานฝีมือที่ต้องก้มนาน ๆ จนทำให้ขณะนี้อาจเรียกได้ว่าอยู่ในช่วงขาดแคลนแรงงานฝีมือ โดยเฉพาะช่างวาดลายบาติกที่ต้องใช้ทักษะและความชำนาญอย่างมาก ทั้งนี้ ประธานวิสาหกิจชุมชนปันหยาบาติกจึงริเริ่มการดึงคนรุ่นใหม่ในท้องถิ่นเข้ามาเป็นอีกแรงขับเคลื่อน เพื่อต่อลมหายใจงานฝีมือของคนในชุมชนให้เดินต่อไปได้ แม้จะมีการเปิดสอนทั้งในรูปแบบไม่คิดค่าใช้จ่าย และเก็บเงินเป็นรายคอร์ส แต่ก็ยังหาพนักงานใหม่ที่สนใจจะสืบสานทักษะนี้ต่อไปได้ยาก และผลิตผ้าไม่ทันตามออร์เดอร์ที่สั่งเข้ามามากกว่า 200 ออร์เดอร์ในขณะนี้ พนักงานหลังร้าน คือ บัณฑิตป้ายแดงที่เพิ่งเรียนจบ และตัดสินใจเลือกงานแรกในชีวิตด้วยการเป็นส่วนหนึ่งของวิสาหกิจชุมชนปันหยาบาติก คนแรกเล่าว่า เคยทำงานพาร์ตไทม์ที่นี่มาก่อน เพื่อหารายได้ระหว่างเรียนมหาวิทยาลัย จึงกลับมาทำอีกครั้งเพราะอยู่ใกล้บ้าน และชื่นชอบศิลปะเป็นการส่วนตัว งานนี้ช่วยทำให้จิตใจสงบ และเป็นพื้นที่ให้ได้ฝึกทักษะฝีมือ ขณะที่พนักงานอีกคน ระบุว่า หลังเรียนจบจากมาเลเซียก็ได้รับการทาบทามจากเพื่อนให้มาเป็นส่วนหนึ่งในการสืบทอดภูมิปัญญาท้องถิ่นที่นี่ โดยทำงานมาแล้วประมาณ 1 ปี และรู้สึกภูมิใจกับงานทุกชิ้นที่ผ่านมือของตัวเอง เพราะนับเป็นงานที่มีเพียงชิ้นเดียวในโลก ผ้าบางผืนอาจมีลวดลายแตกต่างกัน บางผืนอาจแต้มสีต่างกัน ผลิตภัณฑ์ทุกชิ้นเป็นงานทำงานที่มีกิมมิคเป็นเอกลักษณ์เฉพาะ จึงอยากจะทำงานนี้เพื่อให้ทุกคนได้สัมผัสถึงเสน่ห์ของบาติกสตูลและรู้ว่าที่บ้านเรายังมีของดีอีกมากมาย อ่านข่าวที่เกี่ยวข้อง รู้จัก "นวนุรักษ์" แพลตฟอร์มช่วยอนุรักษ์ความรufabet ไทยู้ชาวบ้านผสานงานวิจัย "สตูล" ลุ้นใบเขียวต่อ ประเมินอุทยานธรณีโลกจากยูเนสโกรอบใหม่ วันหยุดนี้​ ชวนเที่ยว​เชิงอนุรักษ์​ ดูสัตว์หายากใน​ "ถ้ำทะลุ" "สวทช.-ชุมชน-นักวิชาการ" สร้างองค์ความรู้ท้องถิ่นใน "นวนุรักษ์" ส่งต่อให้คนรุ่นใหม่

การรับรองเป็นอุทยานธรณีโลกสตูล​ (Global​ Geopark)​ จากยูเนสโก​ นับเป็นแสงสว่างให้คนในท้องถิ่นที่คาดห