เมื่อคืนวันที่ 8 ก.ค.2565 สำนักข่าวต่างประเทศ รายงานว่า ชาวญี่ปุ่นจำนวนมากเดินทางไปวางดอกไม้ เพื่อไว้อาลัยแด่ "ชินโสะ อาเบะ" อดีตนายกรัฐมนตรีญี่ปุ่น ในจุดเกิดเหตุ พร้อมทั้งร่วมกันสวดมนต์ และแสดงความเส

หากต้องการเดินทางไปมูโนะ หลังจากลงที่สนามบินในตัวเมืองแล้ว สามารถนั่งรถไฟไปที่ สถานีสุไหงโก-ลก แล้วต่อด้วยรถยนต์-จักรยานยนต์ ประมาณ 13 กม. ก็จะถึง ต.มูโนะ ประชากรมูโนะส่วนใหญ่อยู่ในเกณฑ์เศรษฐกิจค่อนข้างดี ประกอบอาชีพ ค้าขาย ทำสวนยางพารา ทำนา ทำสวนผลไม้ เป็นอาชีพหลัก และประกอบอาชีพรับจ้างทั่วไปเป็นอาชีพรอง สถานีรถไฟสุไหงโก-ลก สถานีรถไฟสุไหงโก-ลก มูโนะเป็นพื้นที่ราบเชิงเขา ติดกับที่ราบบริเวณแม่น้ำสุไหงโก-ลก (ฝั่งซ้าย) และเขตป่าสงวนแห่งชาติ "สุไหงปาดี" มีชุมชนอยู่กันไม่หนาแน่น กระจายตัวตามหมู่บ้าน และส่วนใหญ่นับถือศาสนาอิสลามที่ถือปฏิบัติอย่างเคร่งครัด เช่นการแต่งกายที่ต้องให้ถูกต้องตามหลักศาสนา มีพิธีถือศีลอดหรือ "ปอซอ" ในเดือน 9 ของปีฮิจเราะห์ศักราช และ ฮารีรายอ 2 ครั้ง คือวันอีดิลฟิตรี และ วันอิดิลอัฎฮา แม้จะเป็นตำบลไม่ใหญ่มาก แต่ที่ "มูโนะ" มีศิลปการแสดงพื้นบ้านมากมาย อาทิ ต.มูโนะ เป็นตำบลหนึ่งของ อ.สุไหงโก-ลก จ.นราธิวาส "มูโนะ" มาจากคำว่า "กาแจมูโนะ" ซึ่งมาจากชื่อของต้นไม้ชนิดหนึ่ง ลักษณะใบเหมือน ใบของต้นถั่วฝักยาว มีลำต้นที่ใหญ่มากและสูงกว่าต้นไม้อื่นๆ ในบริเวณเดียวกัน เป็นไม้ยืนต้นเนื้อแข็ง ผลมีรสเปรี้ยวหวาน ให้ความร่มรื่นแก่ชาวบ้านที่ผ่านไปมา จึงถูกนำมาตั้งเป็นชื่อหมู่บ้านตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา บรรยากาศผู้คนจับจ่ายในตลาดมูโนะ บรรยากาศผู้คนจับจ่ายในตลาดมูโนะ หมู่ที่ 3 บ้านปาดังยอ มีความหมายว่า "สวน(สนาม)มะพร้าว" หรือ "ทุ่งมะพร้าว" เพราะคำว่าปาดัง มีความหมายว่าสนาม หรือ ทุ่ง และคำว่ายอ มีความหมายว่ามะพร้าว อยู่ห่างจากตัว อ.สุไหงโก-ลก ประมาณ 15 กม. สภาพพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นที่ราบลุ่ม และมีพื้นที่ติดกับประเทศมาเลเซีย โดยมีแม่น้ำโก-ลก เป็นแนวเขตพรมแดน ชาวบ้านในหมู่บ้านปาดังยอ โดยส่วนใหญ่แล้วประกอบอาชีพทำเกษตร และรับจ้างทั่วไป หมู่ที่ 4 บ้านปูโป๊ะ มาจากคำว่า "กวาลอปูโป๊ะ" มีความหมายว่า "ปากอ่าวปูโป๊ะ" และ ปูโป๊ะ เป็นชื่อของต้นไม้ชนิดหนึ่งที่ขึ้นในบริเวณปากอ่าว บ้านปูโป๊ะอยู่ห่างจากตัว อ.สุไหงโก-ลก ประมาณ 15 กม. มีลักษณะพื้นที่เป็นที่ราบ ชาวบ้านส่วนใหญ่ประกอบอาชีพรับจ้างทั่วไป เช่น รับจ้างปักดอก ก่อสร้าง และ อาชีพรองลงมาคืออาชีพเกี่ยวกับเกษตรต่างๆ เช่น เลี้ยงโค กระบือ ทำสวนยาง ทำนา ด้านหัตถกรรม ได้แก่ การทำกรงนก และ การทำไม้คั้นกะทิ เป็นการสร้างมูลค่าให้ผลิตภัณฑ์ เนื่องจากประชาชนในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนใต้ และ ชาวมาเลเซียนิยมเลี้ยงนกเขาชวา ทำให้กรงนกเป็นสินค้าที่มีความนิยมในพื้นที่ ส่วนไม้คั้นน้ำกะทิ เป็นภูมิปัญญาชาวบ้านในพื้นที่ ต.มูโนะ ใช้เป็นที่ทุ่นแรงและเวลาในการคั้นกะทิที่เป็นที่นิยมในพื้นที่ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน กรงนก 1 ในภูมิปัญญาท้องถิ่นชาวมูโนะ กรงนก 1 ในภูมิปัญญาท้องถิ่นชาวมูโนะ ด้านศิลปกรรม ได้แก่ การเล่นกรือโต๊ะ เป็นการละเล่นโบราณ ไม่มีหลักฐานระบุแน่ชัดใครเป็นคนคิดขึ้นมา นิยมเล่นกันในคืนเดือนหงายหลังจากเก็บเกี่ยวข้าวในนาเสร็จเรียบร้อยแล้ว เพราะอากาศไม่ร้อนและบรรยากาศชวนให้สนุกสนาน นอกจากนี้ ยังนิยมเล่นกันในงานฉลอง งานเทศกาล หรืองานในวันสำคัญอื่นๆ การเล่นกรือโต๊ะ 1 ในภูมิปัญญาท้องถิ่นชาวมูโนะ การเล่นกรือโต๊ะ 1 ในภูมิปัญญาท้องถิ่นชาวมูโนะ ด้านอาหาร ได้แก่ การทำตูปะ (ข้าวต้มใบกะพ้อ) และ ขนมอาเก๊าะ เป็นอาหารว่างอย่างหนึ่งทางตอนใต้ของไทย และยังงพบในบรูไน, อินโดนีเซีย, มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ และ สิงคโปร์ อีกด้วย ในวันตรุษหรือวันฮารีรายอของชาวมุสลิมใน 3 จังหวัดชายแดนใต้ ชาวบ้านที่ทำงานต่างถิ่นจะนิยมอยู่บ้านล่วงหน้าวันรายอ อย่างน้อย 1 วัน ซึ่งถือว่าเป็นวันทำตูปะนอกจากนั้นยังมี ขนมอาเก๊าะ ขนมพื้นเมืองของมุสลิม 3 จังหวัดชายแดนใต้ โดยส่วนใหญ่จะทำขายในช่วงเดือนรอมฏอน (เดือนถือศีลอดของมุสลิม) เป็นอาหารภูมิปัญญาท้องถิ่นอีกด้วย การทำตูปะ (ข้าวต้มใบกะพ้อ) 1 ในภูมิปัญญาท้องถิ่นชาวมูโนะ การทำตูปะ (ข้าวต้มใบกะพ้อ) 1 ในภูมิปัญญาท้องถิ่นชาวมูโนะ เกาะติดความเคลื่อนไหวในพื้นที่ตลาดมูโนะ กับทีมไทยพีบีเอส ขนมอาเก๊าะ 1 ในภูมิปัญญาท้องถิ่นชาวมูโนะ ด้านการแพทย์ไทย ได้แก่ การนวดแผนโบราณ (มลายู) การนวดแผนโบราณใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ แบ่งเป็น 2 ประเภท คือ การนวดของหมอตำแย และ การนวดคลายเส้น ด้านภาษาและวรรณกรรม ได้แก่ การประพันธ์ร้อยกรอง ซาเยาะ (Sajak) บทกวีไร้ฉันทลักษณ์หรือบทกวีที่ไม่มีการสัมผัสเสียง ซาเยาะมักจะถูกหยิบยกมาใช้ในการแข่งขันด้านศิลปวัฒนธรรม ให้ผู้เข้าประกวดซาเยาะท่องประพันธ์ และขึ้นกล่าวซาเยาะบนเวที พร้อมประกอบท่าทาง สีหน้า อารมณ์ และน้ำเสียง สอดคล้องกับเนื้อหาของบทประพันธ์ ด้านเกษตรกรรม ได้แก่ การทำเกษตรผสมผสาน ใผ ผ ผล บอล สดช้หลักบริหารจัดการที่ดินและน้ำ เพื่อการเกษตรในที่ดินขนาดเล็กให้เกิดประโยชน์สูงสุด ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้พระราชทาน ข้อมูลจาก ชุมชนท่องเที่ยวตลาดมูโนะ ระบุว่า ตลาดมูโนะ มีชื่อเรียกมากมายทั้ง โรงเกลือชายแดนใต้ หรือตลาดนานาชาติ ที่มาเกิดขึ้นกว่า 300 ปีมาแล้ว  "มูโนะ" คือ ท่าเรือการค้าที่ผู้คนนิยมแวะแลกเปลี่ยนสินค้ากัน ในสมัยที่ผู้คนใช้การสัญจรทางน้ำเป็นหลัก กระทั่งเกิดเป็นชุมชนและคำว่ามูโนะ ก็ตั้งตามต้นไม้ชนิดหนึ่ง ชื่อ "กาแจมูโนะ" มูโนะเติบโตพร้อมวิถีชีวิตวัฒนธรรมที่งดงามอย่างต่อเนื่อง บรรยากาศผู้คนจับจ่ายในตลาดมูโนะ บรรยากาศผู้คนจับจ่ายในตลาดมูโนะ ต่อมา พ.ศ.2419 โต๊ะครูรอซาลี บินยาลาลุดดีน จากอินโดนีเซีย ได้เดินทางมาเผยแผ่ศาสนาอิสลามและได้สร้างมัสยิดขึ้นชื่อว่า "มัสยิดดารุสสาลาม" ที่ผู้คนจากทั่วสารทิศต่างเดินทางเข้ามาศึกษาเรียนรู้ด้านศาสนา เป็นเหตุผลที่ตลาดมูโนะเป็นที่นิยมจากประเทศเพื่อนบ้าน ทั้งอินโดนีเซีย มาเลเซีย ตลาดมูโนะ เป็นตลาดชายแดน เปิดทุกวันเป็นอีกแหล่งจับจ่ายซื้อของที่เป็นที่นิยมของทั้งนักช้อปมาเลเซีย และประเทศไทย เพราะสินค้าราคาถูกมากมาย และยังมี "ขนมหัวเราะ" ของดีตลาดมูโนะ ขนมลูกกลมๆ มีรอยแยก 4 แฉก บ้างก็เรียก ขนมหินแตก, ขนมยิ้มเสน่ห์ มีกลิ่นหอมน่ากิน เนื้อสัมผัสคล้ายกับขนมบ้าบิ่น ขนมหัวเราะเป็นขนมโบราณที่หากินได้ยาก แต่หาได้ง่ายที่ตลาดมูโนะ ขนมหัวเราะ ของดีตลาดมูโนะ ขนมหัวเราะ ของดีตลาดมูโนะ ถอดบทเรียนโกดังพลุระเบิด อำเภอสุไหงโก-ลก จังหวัดนราธิวาส ผ่านมาแล้ว 2 เดือน ชาวมูโนะได้รับความช่วยเหลืออย่างไร? ติดตามเรื่องราวจากพื้นที่ตลาดมูโนะ อ.สุไหงโก-ลก จ.นราธิวาส ตลอดทั้งสัปดาห์ วันที่ 6-12 ตุลาคมนี้ ที่นี่ และ ทางออนไลน์ ไทยพีบีเอส ทุกช่องทาง

วันนี้ (24 พ.ย.2564) นายสิระ เจนจาคะ ส.ส.พรรคพลังประชารัฐ ในฐานะประธานคณะกรรมาธิการกฎหมาย การยุติธรรมและสิทธิมนุษยชน สภาผู้แทนราษฎร เปิดเผยว่า ได้รับข้อร้องเรียนว่ามีการเปิดสถานบันเทิงโดยไม่ได้รับอนุญ

วันนี้ (16 มิ.ย.2565) นายจุรินทร์ ลักษณวิศิษฏ์ รองนายกฯ และ รมว.พาณิชย์ กล่าวถึงกรณีที่เป็นหนึ่งในผู

นิยายชีวิต โดย : Anton Suhartono
เรื่องและภาพโดย : Anton Suhartono
[[คลิก]] อ่านเรื่องราว “นิยายชีวิต” ได้ที่นี่..