UID: 47257

วันนี้ (25 พฤศจิกายน 2567) นายดนุชา พิชยนันท์ เลขาธิการสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (สศช.)หรื

ความคืบหน้าคดียิงถล่มงานเลี้ยงฉลองงานแต่งงานเมื่อวานนี้ (14 ส.ค.) ทำให้มีผู้เสียชีวิต 1 คน บาดเจ็บ 3

กรุงฮานอย— ทุกวันนี้ เวียดนามมีวาระแห่งชาติที่ยิ่งใหญ่อยู่ในใจ คือจุดประสงค์ของพรรคคอมมิวนิสต์เวียดนามมีความชัดเจนว่าภายในปี 2045 เวียดนามจะต้องเป็นประเทศที่พัฒนาแล้วและมีรายได้สูง ฉะนั้นผลงานพรรคและคุณภาพและผลของการเป็นผู้นำพรรคมีความสำคัญมาก ๆ (ประเด็นนี้ในจีนก็มีลักษณะคล้ายกัน) ใครที่ได้เดินทางไปเวียดนามช่วงนี้จะสัมผัสได้ถึงความตื่นเต้นและพลังขับเคลื่อนของประเทศ รวมถึงความกระตือรือร้นของประชาชน เวียดนามได้มีทีมผู้นำชุดใหม่ที่มุ่งมั่นปฏิรูปโครงสร้างการบริหารภายในประเทศให้มีประสิทธิภาพสูงสุด เลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์เวียดนามคนใหม่ โต ลัม ไม่ธรรมดา เขาเคยดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีที่ดูแลด้านความมั่นคงของเวียดนามมาอย่างยาวนาน ทำให้เข้าใจดีถึงจุดแข็งและจุดอ่อนของประเทศ ปัจจุบัน ประชาชนเวียดนามมีความมั่นใจอย่างมากว่าภายใต้การนำของเขา นโยบายหลักของเลขาธิการพรรคคนนี้คือ การเพิ่มประสิทธิภาพขององค์กรรัฐทุกภาคส่วน ลดความซับซ้อนในการบริหาร และปราบปรามคอร์รัปชันอย่างเด็ดขาด ผู้นำเวียดนามพูดแล้วต้องทำ มิฉะนั้น ความน่าเชื่อถือของพรรคจะถูกสั่นคลอนทันที และจะส่งผลกระทบต่อภาวะผู้นำภายในพรรคอย่างรุนแรง เวียดนามยังโชคดีที่มี ฟาม มินห์ จินห์ นายกรัฐมนตรี ซึ่งได้รับความนิยมอย่างมากจากคนรุ่นใหม่ ถึงขนาดที่มีการตั้งฉายาให้เขาว่า "ไวตามินจินห์" (Vitamin Chinh) ซึ่งผู้เขียนรู้สึกแปลกใจที่เห็นคนหนุ่มสาวชื่นชมและให้ความเคารพนายกรัฐมนตรีวัยสูง แต่มีความคิดก้าวหน้าและสามารถเข้าถึงคนรุ่นเจนซีและอัลฟาได้อย่างดี เป็นคนที่มีเข้าใจคนหนุ่มสาวแบบไม่เคยเห็นมาก่อน ทำให้อยากย้อนยุคกลับไปช่วงที่ผู้เขียนเป็นนักข่าวประจำกรุงฮานอยระหว่างปี 1988-1990 เชื่อไหม ตอนกลางคืน ถนนหนทางมืดสนิท มีเพียงแสงเทียนหรือตะเกียงเจ้าพายุเล็ก ๆ ตามข้างทางที่มีคนขายบุหรี่ให้พอมองเห็นได้ เวียดนามในยุคนั้นยังยากจนมาก ผู้เขียนจำได้ว่านักข่าวเวียดนามหลายคนในสมัยนั้น ใช้ปากกาลูกลื่นจนหมึกหมดแล้วก็ไม่ทิ้ง แต่จะนำไส้ปากกาไปเติมหมึกใหม่ที่ร้านพิเศษ หรือถ้าด้ามปากกาหัก ก็จะนำกระดาษแข็งมามวนเป็นทรงกระบอก แล้วสอดไส้ปากกาลูกลื่นลงไปเพื่อใช้ต่อเป็นปากาลูกลื่นด้ามใหม่ แม้ว่าเวียดนามจะยังคงเป็นประเทศคอมมิวนิสต์ แต่รัฐบาลมีแนวคิดที่ทันสมัย มีแผนระยะยาว มียุทธศาสต7777pgร์ และเป้าหมายที่ชัดเจน ที่น่าสนใจคือ แม้ว่าเวียดนามจะพัฒนาและมีความเจริญรุ่งเรืองมากเพียงใด สหรัฐอเมริกาก็ยังไม่ยอมรับว่าเวียดนามมีเศรษฐกิจแบบทุนนิยม ทั้งที่เวียดนามมีข้อตกลงการค้าเสรีกับ 17 ประเทศและกลุ่มเศรษฐกิจ ผู้นำเวียดนามทุกคนต้องผ่านกระบวนการตรวจสอบและไต่เต้าขึ้นมาในระบบ ไม่มีการแต่งตั้งแบบ "เฮลิคอปเตอร์" ทุกวันนี้ เวลาพูดคุยกับชาวเวียดนาม ไม่ว่าจะรุ่นไหน มักจะรู้สึกได้ถึงความมั่นใจว่า เวียดนามจะเจริญก้าวหน้าขึ้นไปอีกมากในทศวรรษหน้า ผู้นำพรรคและรัฐบาลเข้าใจดีถึงปัจจัยแวดล้อมที่ประเทศต้องเผชิญในยุคที่โลกปั่นป่วนอย่างไม่มีที่สิ้นสุด (คนเวียดนามมักจะบอกว่าเคยลำบากมาก่อนรู้คุณค่าของชีวิตและเวลา) ชาวเวียดนามมักจะบอกกับผู้เขียนว่า "พวกเขาต้องแข่งกับตัวเอง ไม่ใช่แข่งกับประเทศอื่น" เพราะเวียดนามมีประวัติศาสตร์แห่งการต่อสู้กับอาณานิคมและรัฐบาลเผด็จการในภาคใต้มาก่อน โดยทั่วไป คนเวียดนามให้ความสำคัญกับระเบียบวินัยในสังคม ไม่นอกลู่นอกทาง บางคนอาจมองว่าเวียดนามยังขาดเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น แต่สิ่งหนึ่งที่ชัดเจนคือ ประเทศนี้มีทิศทางและเป้าหมายที่แน่นอน คนเวียดนามยินดีตอบสนองวาระแห่งชาติอย่างสุดหัวใจ มองเทศคิดไทย : กวี จงกิจถาวร สื่อมวลชนอาวุโส อ่านข่าว: ยุโรปสู้ สู้ แต่ต้องสู้ตาย รวมพลังรักษาเอกภาพ "ดินแดนยูเครน" ยูเครนพัง ยุโรปก็จะพัง" อาเซียนเกราะป้องไทยใน "เอเชียอาคเนย์" "อุยกูร์" คือใคร ? รากเหง้าประวัติศาสตร์พันปีสู่ความขัดแย้งร่วมสมัย

กรุงฮานอย— ทุกวันนี้ เวียดนามมีวาระแห่งชาติที่ยิ่งใหญ่อยู่ในใจ คือจุดประสงค์ของพรรคคอมมิวนิสต์เวียดน