ช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา นักร้อง นักแสดง และบุคคลมีชื่
วันนี้ (23 พ.ค.2566) นายกิตติศักดิ์ รัตนวราหะ กล่าวว่า ส.ว.ย้ำถึงจุดยืนที่ไม่โหวตให้นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ เป็นนายกฯว่า พูดคำไหนคำนั้น ด้วยเหตุผลที่ นายพิธาและพรรคก้าวไกล มีแนวทางที่จะแก้ไขกฎหมายมาตรา
วันนี้ (19 ก.พ.2564) พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี และ รมว.กลาโหม กล่าวชี้แจงประเด็นคำถามที่ว่าข้าราชการปฏิบัติงานตาม พ.ร.ก.ฉุกเฉิน จะได้ "เงินทวีคูณ" ยืนยันว่าไม่ได้ นั่นเป็นเพราะไม่ได้ปฏิบัต
วันนี้ (29 ส.ค.2567) ศูนย์วิเคราะห์เศรษฐกิจ ทีทีบี หรือ ttb analytics วิเคราะห์สถานการณ์อุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มไทยที่กำลังถูกท้าทายด้วยต้นทุนค่าแรงที่เพิ่มขึ้น กับความก้าวหน้าของเทคโนโลยีที่สามารถตอบสนองตลาดในปัจจุบันได้เร็วกว่าและมีต้นทุนการผลิตต่อหน่วยที่ต่ำกว่า ซึ่งหากไทยไม่เร่งพัฒนาศักยภาพการผลิตจากแบบดั้งเดิม (Traditional) ที่เป็นอยู่ โดยเพฉพาะเรื่องราคาจากผู้ประกอบการต่างชาติ รวมถึงยังขาดการสนับสนุนจากภาครัฐ อาจส่งผให้อุตสาหกรรมสินค้าสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มที่มีต่อเศรษฐกิจไทยลดลงอย่างต่อเนื่อง ทั้งนี้ ปี2565 อุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มไทย สร้างเม็ดเงินให้กับเศรษฐกิจสูงถึง 4.17 แสนล้านบาทและเป็นอุตสาหกรรมที่มีการใช้แรงงานเข้มข้น (Labor Intensive) มีการจ้างงานที่สูงถึง 4 แสนตำแหน่ง หรือ 10% ของแรงงานในภาคการผลิต แต่ปัจจุบันสัญญาณการถูกลดบทบาทจากการที่ไทยเป็นเพียงฐานะการรับจ้างผลิตสะท้อนผ่านมูลค่าของอุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มไทยในปี 2566 ปรับตัวลง 5.9% เหลือเพียง 3.92 แสนล้านบาท และในปี 2567 แม้การหดตัวจะลดลงอยู่ที่ 1.42% ที่มูลค่า 3.86 แสนล้านบาท แต่ก็เป็นผลจากภาคส่งออกในรูปแบบค่าเงินบาทที่ช่วยพยุงในช่วงครึ่งปีแรก จากข้อจำกัดของอุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มไทยที่ยังรับจ้างผลิต (Original Equipment Manufacturer : OEM) แบรนด์แฟชั่น Hi-Street รวมถึงผู้ผลิตที่ยังไม่สามารถสร้างเอกลักษณ์เพื่อสร้างมูลค่าเพิ่ม (Value-added) ผ่านแบรนด์สินค้าได้อย่างมีประสิทธิภาพ ซึ่งเปรียบเสมือนกำแพงที่ปกป้องอุตสาหกรรมจากการเน้นเรื่องคุณภาพการผลิต มากกว่าการมุ่งเน้นในเรื่องของต้นทุน ttb analytics วิเคราะห์ว่า สัญญาณเตือนที่อุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มไทยเริ่มมีบทบาทลดลงอย่างมีนัยสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการย้ายฐานการผลิตของกลุ่มรับจ้างการผลิตในตลาดกลุ่ม Hi-Street Fashion ที่ไปยังแหล่งต้นทุนต่ำ ซึ่งการการย้ายฐานการผลิตทำให้ได้เปรียบจากต้นทุนที่ถูกลง โดยเฉพาะต้นทุนแรงงานในอุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มของไทยอยู่ที่ 255 เหรียญดอลลาร์สหรัฐต่อเดือน ขณะที่ประเทศในภูมิภาคเอเชีย เช่น บังกลาเทศ และเวียดนาม เริ่มต้นที่ 114 และ 195 เหรียญดอลลาร์สหรัฐต่อเดือน ส่งผลให้ในช่วง 5 ปีที่ผ่านมามูลค่าการส่งออกของไทยซึ่งคิดเป็นสัดส่วนราว 65-70% ของมูลค่าตลาดทั้งหมดหดตัวกว่า 13.1% ในขณะที่ภาคการส่งออกของกลุ่มประเทศที่ถูกยกระดับการเป็นฐานการผลิตใหม่ในรูปแบบการผลิตแบบดั้งเดิมของอุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่ม เช่น บังกลาเทศและเวียดนามกลับมีมูลค่าการส่งออกเพิ่มขึ้นกว่า 20.2% และ 45.3% ในระยะ 5 ปีที่ผ่านมา ttb analytics มองว่า กระแส Fast Fashion ที่มาแรงในขณะนี้ส่งผลกระทบตลาด Mass Marketingที่กดดันให้การผลิตสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มไทยต้องตอบสนองพฤติกรรมคนรุ่นใหม่ด้วยการนำเทคโนโลยีเข้ามาใช้ เพื่อเปลี่ยนโฉมการผลิตอุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่ม เป็นรูปแบบการผลิตที่ใช้ทุนเข้มข้น (Capital Intensive) จึงเป็นทางเลือกที่ตอบโจทย์ โดยโรงงานที่ใช้เทคโนโลยีในการผลิตสามารถมีกำลังการผลิตต่อ 1 โรงงานได้มากกว่า 100,000 ตัวต่อวัน สามารถตอบสนองความต้องการระยะสั้น ๆ ที่เข้ามาทันทีอย่างมีประสิทธิภาพ รวมถึงช่วยลดต้นทุนต่อหน่วยต่ำลง ดังนั้น อุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มของไทย ที่ส่วนใหญ่ยังจัดอยู่ในกลุ่มรับจ้างผลิตสินค้าในระดับแค่ Hi-Street Fashion รวมถึงในกลุ่มผู้ผลิตที่ยังไม่สามารถสร้างเอกลักษณ์ผ่านตราสินค้าได้ ซึ่งจะเป็นกำแพงที่ทำให้เกิดผลกระทบจากการแข่งขันด้านต้นทุนและป้องกันการลอกเลียนแบบได้อย่างมีประสิทธิภาพ ส่งผลให้ไทยยังเผชิญกับแรงกดดันอันลดทอนศักยภาพในการแข่งขันในตลาดโลก อย่างไรก็ตาม ttb analytics มองว่า ทางรอดสำหรับอุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มไทย คือ ผู้ประกอบการต้องกำหนดกลุ่มลูกค้าให้ชัดเจนที่เหมาะกับสินค้าผ่านเอกลักษณ์ในรูปแบบต่าง ๆ เช่น ดีไซน์ รูปแบบ เพื่อให้ลูกค้าเห็นถึงคุณภาพสินค้าได้ และขยายธุรกิจได้ในเวลาเดียวกันผ่านกลยุทธ์ทางราคา อย่างไรก็ตามผู้ประกอบการไทย ควรพยายามพัฒนาบทบาททางเทคโนโลยีเพื่อลดต้นทุนการผลิตและจะทำให้ลดช่องว่างความเสียเปรียบด้านต้นทุนให้แคบลงที่สุด เนื่องจากหากต้นทุนต่อหน่วยที่ต่ำกว่าระดับหนึ่ง เช่น ต่ำกว่า 50% นโยบายภาษีของภาครัฐอาจไม่ส่งผลเพื่อปกป้องผู้ผลิตในประเทศ เนื่องจากต้องยกระดับถึงการเก็บภาษีกว่า 100% จึงจะช่วยลดแต้มต่อจากต้นทุนการผลิตที่ต่ำกว่าในจำนวนนั้น ๆ ได้ ดังนั้น ผู้ประกอบในประเทศควรเร่งพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตเพื่อลดต้นทุนให้มีกรอบที่แคบลงเพียงพอที่ภาครัฐจะสามารถใช้นโยบายภาษี เพื่อลดความเสียเปรียบนั้นได้อยตรวจ ลอตเตอรี่ รัฐบาล วัน ที่ 16่างสมเหตุสมผล อ่านข่าว: “ภูมิธรรม” เร่ง “ขันน็อต” เคาะ 5 มาตรการ สกัดสินค้ามาตรฐานต่ำ สภาพัฒน์ฯชี้ "สังคมศาสตร์" เสี่ยงตกงานสูง แนะเพิ่มทักษะ AI ส่งออกเดือน ก.ค. ขยายตัว 15.2% สูงสุดในรอบ 28 เดือน
วันนี้ (28 ก.ย.2565) เพจเฟซบุ๊ก GISTDA สำนักงานพัฒนาเทคโนโลยีอวกาศและภูมิสารสนเทศ (องค์การมหาชน) ราย
เมื่อวันที่ 24 พ.ย.2564 มูลนิธิหญิงชายก้าวไกล ร่วมกับสำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.
วันนี้ (29 ส.ค.2567) ศูนย์วิเคราะห์เศรษฐกิจ ทีทีบี หรือ ttb analytics วิเคราะห์สถานการณ์อุตสาหกรรมสิ
วันนี้ (29 ส.ค.2567) ศูนย์วิเคราะห์เศรษฐกิจ ทีทีบี หรือ ttb analytics วิเคราะห์สถานการณ์อุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มไทยที่กำลังถูกท้าทายด้วยต้นทุนค่าแรงที่เพิ่มขึ้น กับความก้าวหน้าของเทคโนโลยีที่สามารถตอบสนองตลาดในปัจจุบันได้เร็วกว่าและมีต้นทุนการผลิตต่อหน่วยที่ต่ำกว่า ซึ่งหากไทยไม่เร่งพัฒนาศักยภาพการผลิตจากแบบดั้งเดิม (Traditional) ที่เป็นอยู่ โดยเพฉพาะเรื่องราคาจากผู้ประกอบการต่างชาติ รวมถึงยังขาดการสนับสนุนจากภาครัฐ อาจส่งผให้อุตสาหกรรมสินค้าสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มที่มีต่อเศรษฐกิจไทยลดลงอย่างต่อเนื่อง ทั้งนี้ ปี2565 อุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มไทย สร้างเม็ดเงินให้กับเศรษฐกิจสูงถึง 4.17 แสนล้านบาทและเป็นอุตสาหกรรมที่มีการใช้แรงงานเข้มข้น (Labor Intensive) มีการจ้างงานที่สูงถึง 4 แสนตำแหน่ง หรือ 10% ของแรงงานในภาคการผลิต แต่ปัจจุบันสัญญาณการถูกลดบทบาทจากการที่ไทยเป็นเพียงฐานะการรับจ้างผลิตสะท้อนผ่านมูลค่าของอุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มไทยในปี 2566 ปรับตัวลง 5.9% เหลือเพียง 3.92 แสนล้านบาท และในปี 2567 แม้การหดตัวจะลดลงอยู่ที่ 1.42% ที่มูลค่า 3.86 แสนล้านบาท แต่ก็เป็นผลจากภาคส่งออกในรูปแบบค่าเงินบาทที่ช่วยพยุงในช่วงครึ่งปีแรก จากข้อจำกัดของอุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มไทยที่ยังรับจ้างผลิต (Original Equipment Manufacturer : OEM) แบรนด์แฟชั่น Hi-Street รวมถึงผู้ผลิตที่ยังไม่สามารถสร้างเอกลักษณ์เพื่อสร้างมูลค่าเพิ่ม (Value-added) ผ่านแบรนด์สินค้าได้อย่างมีประสิทธิภาพ ซึ่งเปรียบเสมือนกำแพงที่ปกป้องอุตสาหกรรมจากการเน้นเรื่องคุณภาพการผลิต มากกว่าการมุ่งเน้นในเรื่องของต้นทุน ttb analytics วิเคราะห์ว่า สัญญาณเตือนที่อุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มไทยเริ่มมีบทบาทลดลงอย่างมีนัยสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการย้ายฐานการผลิตของกลุ่มรับจ้างการผลิตในตลาดกลุ่ม Hi-Street Fashion ที่ไปยังแหล่งต้นทุนต่ำ ซึ่งการการย้ายฐานการผลิตทำให้ได้เปรียบจากต้นทุนที่ถูกลง โดยเฉพาะต้นทุนแรงงานในอุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มของไทยอยู่ที่ 255 เหรียญดอลลาร์สหรัฐต่อเดือน ขณะที่ประเทศในภูมิภาคเอเชีย เช่น บังกลาเทศ และเวียดนาม เริ่มต้นที่ 114 และ 195 เหรียญดอลลาร์สหรัฐต่อเดือน ส่งผลให้ในช่วง 5 ปีที่ผ่านมามูลค่าการส่งออกของไทยซึ่งคิดเป็นสัดส่วนราว 65-70% ของมูลค่าตลาดทั้งหมดหดตัวกว่า 13.1% ในขณะที่ภาคการส่งออกของกลุ่มประเทศที่ถูกยกระดับการเป็นฐานการผลิตใหม่ในรูปแบบการผลิตแบบดั้งเดิมของอุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่ม เช่น บังกลาเทศและเวียดนามกลับมีมูลค่าการส่งออกเพิ่มขึ้นกว่า 20.2% และ 45.3% ในระยะ 5 ปีที่ผ่านมา ttb analytics มองว่า กระแส Fast Fashion ที่มาแรงในขณะนี้ส่งผลกระทบตลาด Mass Marketingที่กดดันให้การผลิตสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มไทยต้องตอบสนองพฤติกรรมคนรุ่นใหม่ด้วยการนำเทคโนโลยีเข้ามาใช้ เพื่อเปลี่ยนโฉมการผลิตอุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่ม เป็นรูปแบบการผลิตที่ใช้ทุนเข้มข้น (Capital Intensive) จึงเป็นทางเลือกที่ตอบโจทย์ โดยโรงงานที่ใช้เทคโนโลยีในการผลิตสามารถมีกำลังการผลิตต่อ 1 โรงงานได้มากกว่า 100,000 ตัวต่อวัน สามารถตอบสนองความต้องการระยะสั้น ๆ ที่เข้ามาทันทีอย่างมีประสิทธิภาพ รวมถึงช่วยลดต้นทุนต่อหน่วยต่ำลง ดังนั้น อุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มของไทย ที่ส่วนใหญ่ยังจัดอยู่ในกลุ่มรับจ้างผลิตสินค้าในระดับแค่ Hi-Street Fashion รวมถึงในกลุ่มผู้ผลิตที่ยังไม่สามารถสร้างเอกลักษณ์ผ่านตราสินค้าได้ ซึ่งจะเป็นกำแพงที่ทำให้เกิดผลกระทบจากการแข่งขันด้านต้นทุนและป้องกันการลอกเลียนแบบได้อย่างมีประสิทธิภาพ ส่งผลให้ไทยยังเผชิญกับแรงกดดันอันลดทอนศักยภาพในการแข่งขันในตลาดโลก อย่างไรก็ตาม ttb analytics มองว่า ทางรอดสำหรับอุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มไทย คือ ผู้ประกอบการต้องกำหนดกลุ่มลูกค้าให้ชัดเจนที่เหมาะกับสินค้าผ่านเอกลักษณ์ในรูปแบบต่าง ๆ เช่น ดีไซน์ รูปแบบ เพื่อให้ลูกค้าเห็นถึงคุณภาพสินค้าได้ และขยายธุรกิจได้ในเวลาเดียวกันผ่านกลยุทธ์ทางราคา อย่างไรก็ตามผู้ประกอบการไทย ควรพยายามพัฒนาบทบาททางเทคโนโลยีเพื่อลดต้นทุนการผลิตและจะทำให้ลดช่องว่างความเสียเปรียบด้านต้นทุนให้แคบลงที่สุด เนื่องจากหากต้นทุนต่อหน่วยที่ต่ำกว่าระดับหนึ่ง เช่น ต่ำกว่า 50% นโยบายภาษีของภาครัฐอาจไม่ส่งผลเพื่อปกป้องผู้ผลิตในประเทศ เนื่องจากต้องยกระดับถึงการเก็บภาษีกว่า 100% จึงจะช่วยลดแต้มต่อจากต้นทุนการผลิตที่ต่ำกว่าในจำนวนนั้น ๆ ได้ ดังนั้น ผู้ประกอบในประเทศควรเร่งพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตเพื่อลดต้นทุนให้มีกรอบที่แคบลงเพียงพอที่ภาครัฐจะสามารถใช้นโยบายภาษี เพื่อลดความเสียเปรียบนั้นได้อยตรวจ ลอตเตอรี่ รัฐบาล วัน ที่ 16่างสมเหตุสมผล อ่านข่าว: “ภูมิธรรม” เร่ง “ขันน็อต” เคาะ 5 มาตรการ สกัดสินค้ามาตรฐานต่ำ สภาพัฒน์ฯชี้ "สังคมศาสตร์" เสี่ยงตกงานสูง แนะเพิ่มทักษะ AI ส่งออกเดือน ก.ค. ขยายตัว 15.2% สูงสุดในรอบ 28 เดือน
วันนี้ (23 พ.ค.2568) เจ้าหน้าที่ยังคงปฏิบัติการค้นหาคนงานซึ่งถูกดินสไลด์ทับจนพลัดตกลงไปในหลุมเจาะเสา